வின்ஃப்ரெட்: மதுரை மிஷனின் முதல் உள்ளூர் போதகர்
வின்ஃப்ரெட்: மதுரை மிஷனின் முதல் உள்ளூர் போதகர்
அமெரிக்கன் மதுரை மிஷனின் (American Madura Mission) நூற்றாண்டு கால வரலாற்றில், 1855-ம் ஆண்டு ஒரு முக்கிய திருப்புமுனையாக அமைந்தது. அந்த ஆண்டு, அமெரிக்காவிலிருந்து வந்த தூதுக்குழுவின் (Deputation of 1855) வருகை, மிஷனின் கொள்கைகளிலும், செயல்பாடுகளிலும் ஆழமான மாற்றங்களை ஏற்படுத்தியது. அந்த மாற்றங்களின் மிக முக்கிய அடையாளமாக, மல்லாங்கிணறு (Mallankinaru) என்ற ஒரு சிறிய கிராமத்தில், வின்ஃப்ரெட் (Winfred) என்பவர் மதுரை மிஷனின் முதல் உள்ளூர் போதகராக (Native Pastor) நியமிக்கப்பட்டார். இந்த நிகழ்வு, ஒரு தனிநபரின் நியமனமாக மட்டுமல்லாமல், அமெரிக்க மிஷனரிகளின் தலைமையிலிருந்து, இந்தியத் திருச்சபை தன்னாட்சியை நோக்கி எடுத்து வைத்த முதல் அடியாகவும், ஒரு புதிய சகாப்தத்தின் தொடக்கமாகவும் வரலாற்றில் பதிவானது.
- பின்னணி: தன்னாட்சியை நோக்கிய ஒரு தேவை
மதுரை மிஷன் தொடங்கப்பட்டு இருபது ஆண்டுகள் கடந்திருந்த நிலையில், திருச்சபைகளின் வளர்ச்சி, ஒரு புதிய சவாலை மிஷனரிகள் முன் வைத்தது. அதுவரை, அமெரிக்க மிஷனரிகளே, போதகர்களாகவும், திருச்சபைகளின் தலைவர்களாகவும் செயல்பட்டு வந்தனர். ஆனால், மிஷனின் பணி விரிவடைய விரிவடைய, அனைத்து சபைகளையும் அவர்களால் முழுமையாகக் கவனிக்க முடியவில்லை. மேலும், இந்தியத் திருச்சபை, வெளிநாட்டு மிஷனரிகளைச் சார்ந்து மட்டுமே இருக்காமல், சுயமாக வளர வேண்டும் என்ற எண்ணம் மிஷனரிகள் மத்தியில் வலுப்பெற்றது.
1855-ல், அமெரிக்கன் போர்டின் (American Board) செயலாளரான டாக்டர் ஆண்டர்சன் (Dr. Anderson) மற்றும் ரெவரெண்ட் தாம்சன் (Rev. Thompson) ஆகியோர் அடங்கிய தூதுக்குழு மதுரைக்கு வந்தது. அவர்களின் வருகையின் முக்கிய நோக்கங்களில் ஒன்று, உள்ளூர் தலைவர்களை உருவாக்கி, திருச்சபைகளின் பொறுப்பை அவர்களிடம் ஒப்படைப்பதை விரைவுபடுத்துவதாகும். "போதகர்களை நியமிப்பது ஒரு தெய்வீகக் கட்டளை; திருச்சபைகளின் வளர்ச்சிக்கும், ஒழுங்கிற்கும் அது அவசியம்," என்று அவர்கள் உறுதியாக நம்பினர்.
- மல்லாங்கிணறு: ஒரு வரலாற்று நிகழ்விற்கான களம்
தூதுக்குழுவின் இந்தத் தொலைநோக்குப் பார்வையைச் செயல்படுத்த, மல்லாங்கிணறு என்ற சிறிய கிராமம் தேர்ந்தெடுக்கப்பட்டது. அது, மதுரைக்குத் தெற்கே, இருபத்தாறு மைல் தொலைவில் அமைந்திருந்தது. அந்த கிராமத்தில், ஒரு சிறிய கிறிஸ்தவ சமூகம் உருவாகியிருந்தது. அவர்களுக்காக, களிமண் சுவரும், பனை ஓலைக் கூரையும் கொண்ட ஒரு சிறிய தேவாலயம் கட்டப்பட்டிருந்தது.
மார்ச் 21, 1855 அன்று, அந்தச் சிறிய தேவாலயத்தில், ஒரு வரலாற்று சிறப்புமிக்க நிகழ்வு நடைபெற்றது. தூதுக்குழு உறுப்பினர்கள், மற்றும் ரெவரெண்ட் டிரேசி (Rev. Tracy), ஹெரிக் (Rev. Herrick), டெய்லர் (Rev. Taylor) போன்ற மிஷனரிகள் முன்னிலையில், ஒரு புதிய திருச்சபை நிறுவப்பட்டது. பன்னிரண்டு ஆண்களும், ஆறு பெண்களும் எழுந்து நின்று, விசுவாச அறிக்கை மற்றும் உடன்படிக்கையை ஏற்றுக்கொண்டனர். அவர்களில், வின்ஃப்ரெட் மற்றும் அவரது தந்தை, தாய், மகள் என மூன்று தலைமுறையினரும் இருந்தனர்.
3. வின்ஃப்ரெட்: ஒரு தகுதியான தலைவர்
திருச்சபை நிறுவப்பட்ட பிறகு, அதற்கென ஒரு போதகரைத் தேர்ந்தெடுக்கும் பணி தொடங்கியது. அந்தச் சபையில், ஒரு வருடத்திற்கும் மேலாகப் பணியாற்றி வந்த, மற்றும் மக்கள் அனைவரின் அன்பையும், மரியாதையையும் பெற்றிருந்த வின்ஃப்ரெட், ஒருமனதாகத் தேர்ந்தெடுக்கப்பட்டார்.
வின்ஃப்ரெட், ஒரு சாதாரண பின்னணியிலிருந்து வந்தவர். அவரது தந்தை, திருநெல்வேலியில் (Tinnevelly) புகழ்பெற்ற மிஷனரியான ஷ்வார்ட்ஸ் (Schwartz) அவர்களால் அனுப்பப்பட்ட ஒரு வேதோபதேசகரால் (Catechist) கிறிஸ்தவத்தை ஏற்றுக்கொண்டவர். வின்ஃப்ரெட், திருநெல்வேலியில் ரெனீயஸ் (Rhenius) மற்றும் யாழ்ப்பாணத்தில் (Jaffna) ரெவரெண்ட் பூர் (Rev. Poor) போன்ற புகழ்பெற்ற மிஷனரிகளின் கீழ் கல்வி பயின்றவர்.
அவர் ஆங்கிலம் மற்றும் தமிழில் நல்ல புலமை பெற்றிருந்தார்; கிரேக்க மற்றும் ஹீப்ரு மொழிகளிலும் ஓரளவு அறிவு பெற்றிருந்தார். அவர், பணிவும், பக்தியும், ஞானமும், கடின உழைப்பும் கொண்டவராக, மல்லாங்கிணறு மக்கள் மத்தியில் நன்மதிப்பைப் பெற்றிருந்தார்.
- போதகர் நியமனம்: ஒரு புதிய தொடக்கம்
திருச்சபையின் அழைப்பை வின்ஃப்ரெட் ஏற்றுக்கொண்ட பிறகு, போதகர் நியமன ஆராதனை (Ordination Service) நடைபெற்றது. ரெவரெண்ட் டெய்லர், ஜெபத்துடன், மிஷனரிகள் வின்ஃப்ரெட்டின் தலையில் கைகளை வைத்து, அவரை மதுரை மிஷனின் முதல் உள்ளூர் போதகராக அபிஷேகம் செய்தனர்.
டாக்டர் ஆண்டர்சன், அமெரிக்கத் திருச்சபைகளின் சார்பாக, வின்ஃப்ரெட்டிற்கும், அந்தச் சபைக்கும் தனது வாழ்த்துக்களைத் தெரிவித்தார். ஒரு விதவைப் பெண்மணி அன்பளிப்பாகக் கொடுத்த ஒரு திருவிருந்துக் கோப்பையை (Communion Service) அவர் அந்தச் சபைக்குப் பரிசாக வழங்கினார்.
ரெவரெண்ட் ஹெரிக், அந்தச் சபையின் முதல் விசுவாசியான ஞானமுத்து (Gnanamuthu) என்பவரை நினைவு கூர்ந்து, "ஐந்து அல்லது ஆறு ஆண்டுகளுக்கு முன்பு, இங்கு கிறிஸ்தவர்களே இல்லை. இன்று, கடவுளின் கிருபையால், நீங்கள் ஒரு திருச்சபையாக வளர்ந்து, உங்களுக்கென ஒரு போதகரையும் பெற்றுள்ளீர்கள்," என்று உருக்கமாகப் பேசினார்.
முடிவுரை
வின்ஃப்ரெட்டின் போதகர் நியமனம், மதுரை மிஷனின் வரலாற்றில் ஒரு புரட்சிகரமான நிகழ்வாகும். அது, அமெரிக்க மிஷனரிகளின் இருபது ஆண்டு கால உழைப்பிற்குக் கிடைத்த முதல் பலன். இந்தியத் திருச்சபை, இனி வெளிநாட்டுத் தலைமையைச் சார்ந்து இராமல், தனது சொந்தக் கால்களில் நிற்க முடியும் என்பதற்கான ஒரு நம்பிக்கையின் அறிவிப்பு. மல்லாங்கிணறு என்ற அந்தச் சிறிய கிராமத்தில், அன்று ஏற்றப்பட்ட அந்த விளக்கு, காலப்போக்கில் தென்னிந்தியா முழுவதும் ஒளிவீசி, ஆயிரக்கணக்கான உள்ளூர் தலைவர்கள் உருவாகுவதற்கு வழிகாட்டியது. வின்ஃப்ரெட், ஒரு தனிநபர் மட்டுமல்ல; அவர், தன்னாட்சி பெற்ற இந்தியத் திருச்சபையின் ஒரு முன்னோடிச் சின்னம்.
________________________________________
படங்கள் மற்றும் ஆதாரத் தகவல்:
திரு. மன்னா செல்வகுமார்
கிறிஸ்தவ மரபு ஆய்வாளர்
+91 91767 80001
________________________________________