பத்தொன்பதாம் நூற்றாண்டில், இந்திய சமூகத்தில் பெண்கள் கல்வி என்பது நினைத்துப் பார்க்க முடியாத ஒரு கனவாக இருந்த காலகட்டத்தில், அமெரிக்கன் மதுரை மிஷன், பெண்களின் அறிவொளிக்காக ஒரு அமைதியான ஆனால் சக்திவாய்ந்த புரட்சியைத் தொடங்கியது. அந்தப் புரட்சியின் சின்னமாக இன்றுவரை கம்பீரமாக நிற்பதுதான் "காப்ரான் ஹால்" (Capron Hall). ஒரு சிறிய உறைவிடப் பள்ளியாகத் தொடங்கி, பல சவால்களையும், தடைகளையும் கடந்து, தென்னிந்தியாவின் தலைசிறந்த பெண்கள் கல்வி நிறுவனங்களில் ஒன்றாக அது உருவெடுத்த வரலாறு, தியாகமும், தொலைநோக்குப் பார்வையும், அசைக்க முடியாத நம்பிக்கையும் நிறைந்தது.

 

1. ஆரம்பகால முயற்சிகள்: ஒரு புதிய விதை

மதுரை மிஷனரிகள், ஆரம்பம் முதலே பெண்கள் கல்விக்கு மிகுந்த முக்கியத்துவம் கொடுத்தனர். ஒரு சமூகத்தின் உண்மையான முன்னேற்றம், அதன் பெண்களின் கல்வியில்தான் தங்கியுள்ளது என்பதை அவர்கள் ஆழமாக நம்பினர். 1834-ல், மிஷன் தொடங்கப்பட்ட சில மாதங்களிலேயே, திருமதி டாட் (Mrs. Todd) அவர்களால் ஒரு சிறிய பெண்கள் பகல்நேரப் பள்ளி தொடங்கப்பட்டது.

 

இதைத் தொடர்ந்து, திண்டுக்கல்லில் (Dindigul) திருமதி லாரன்ஸ் (Mrs. Lawrence) போன்ற மிஷனரி மனைவிகள், சிறுமிகளுக்காக உறைவிடப் பள்ளிகளைத் தொடங்கினர். இந்தப் பள்ளிகளில், வாசிப்பு, எழுத்து, தையல் போன்ற அடிப்படைத் திறன்களுடன், வேதாகமமும் கற்பிக்கப்பட்டது. மாணவிகளை ஊக்குவிப்பதற்காக, அவர்களுக்கு சிறிய பரிசுகளும் வழங்கப்பட்டன.

 

2. மிஸ் ஆஷ்லி: ஒரு முன்னோடிப் பெண்மணி

1858-ம் ஆண்டு, மதுரை மிஷனின் பெண்கள் கல்வி வரலாற்றில் ஒரு திருப்புமுனையாக அமைந்தது. அதுவரை, மிஷனரி மனைவிகளே பெண்கள் கல்விப் பணிகளைக் கவனித்து வந்தனர். இந்நிலையில், 1855-ல் வந்த தூதுக்குழுவின் பரிந்துரையின் பேரில், பெண்கள் உறைவிடப் பள்ளிக்கு (Girls' Boarding School) ஒரு தனிப் பொறுப்பாளர் தேவைப்பட்டார். அதன்படி, திருமணமாகாத முதல் பெண் மிஷனரியாக மிஸ் ஆஷ்லி (Miss Ashley) மதுரைக்கு அனுப்பப்பட்டார்.

 

மிஸ் ஆஷ்லி, திருமதி கேப்ரான் (Mrs. Capron) அவர்களுடன் இணைந்து, பள்ளியின் வளர்ச்சிக்குப் பெரும் பங்காற்றினார். அவர் தமிழ் மொழியைக் கற்றுக்கொண்டு, மாணவிகளுக்கு தையல் மற்றும் பிற கைவேலைப்பாடுகளைக் கற்பித்தார். மாணவிகள் தங்கள் உழைப்பின் மூலம் சம்பாதித்த பணத்தைக் கொண்டு, மேலும் இரண்டு அல்லது மூன்று ஏழை மாணவிகளின் கல்விச் செலவை ஏற்கும்படி அவர் ஊக்கப்படுத்தினார். இது, மாணவிகளிடையே தற்சார்பு மற்றும் சேவை மனப்பான்மையை வளர்த்தது.

 

அவர் ஒரு கடுமையான ஆனால் அன்பான ஆசிரியராக இருந்தார். ஒருமுறை, ஒரு தையல் சாதி இளைஞனுக்கு அவர் தையல் கற்றுக் கொடுத்தார். அந்த இளைஞன் கிறிஸ்தவத்தை ஏற்றுக்கொண்டதால், அவனது குடும்பத்தினரால் கடுமையாகத் துன்புறுத்தப்பட்டான். மிஸ் ஆஷ்லி, அவனுக்குப் பாதுகாப்புக் கொடுத்து, அவனது விசுவாசத்தில் உறுதியாக நிற்க உதவினார்.

 

3. பள்ளியின் வளர்ச்சி மற்றும் பாடத்திட்டம்

மதுரை பெண்கள் உறைவிடப் பள்ளியில், இரண்டு ஆண்டு பாடத்திட்டங்களைக் கொண்ட மூன்று வகுப்புகள் இருந்தன. மாணவிகள், ஓலையில் எழுத்தாணி கொண்டு எழுதக் கற்றுக்கொண்டனர். இளைய மாணவிகள், மணலில் விரல்களால் எழுதிப் பழகினர்.

 

கல்வியுடன், வீட்டு நிர்வாகப் பயிற்சிகளுக்கும் முக்கியத்துவம் கொடுக்கப்பட்டது. மாணவிகள், சமையல் செய்வது, மசாலா அரைப்பது, பருத்தி நூற்பது போன்ற வேலைகளை முறைவைத்துச் செய்தனர். விடுமுறை நாட்களில், அவர்கள் தங்கள் கிராமங்களுக்குச் சென்று, அங்குள்ள பெண்களுக்குக் கல்வி கற்பித்தனர்.

 

4. காப்ரான் ஹால்: ஒரு புதிய பெயர், ஒரு புதிய இடம்

 

1890-ல், மிஸ் பெஸ்ஸி நோயஸ் (Miss Bessie Noyes) பள்ளியின் பொறுப்பை ஏற்ற பிறகு, பள்ளி ஒரு புதிய உத்வேகத்துடன் வளரத் தொடங்கியது. பள்ளியின் தரம் உயர்த்தப்பட்டு, உயர்நிலைப் பள்ளி வகுப்புகள் தொடங்கப்பட்டன. ஆங்கிலமும் ஒரு பாடமாக அறிமுகப்படுத்தப்பட்டது.

 

மாணவிகளின் எண்ணிக்கை அதிகரிக்க அதிகரிக்க, பழைய கட்டிடம் இடநெருக்கடியால் அவதிப்பட்டது. சில வகுப்புகள் மரத்தடியிலும், வராந்தாவிலும் நடைபெற்றன. ஒரு புதிய இடத்திற்குப் பள்ளியை மாற்ற வேண்டும் என்ற கோரிக்கை வலுப்பெற்றது.

 

பல தடைகளுக்குப் பிறகு, 1898-ல், வைகை ஆற்றின் தென்கரையில், இரயில்வே பாதைக்கு மேற்கே ஒரு புதிய இடம் வாங்கப்பட்டது. இந்தப் புதிய பள்ளியைக் கட்டுவதற்கு, பெண்கள் கல்விக்காகத் தன் வாழ்நாள் முழுவதும் உழைத்த திருமதி சாரா கேப்ரான் (Mrs. Sarah B. Capron) அவர்களின் நினைவாக, "காப்ரான் ஹால்" (Capron Hall) என்று பெயரிட, அமெரிக்காவில் உள்ள பெண்கள் வாரியம் (Woman's Board) தீர்மானித்தது.

 

1903-ம் ஆண்டு மார்ச் மாதம், சென்னை மாகாண ஆளுநர் லார்ட் ஆம்ப்ட்ஹில் (Lord Ampthill) அவர்களால் புதிய கட்டிடத்திற்கான அடிக்கல் நாட்டப்பட்டது. டிசம்பர் 1903-ல், அழகான புதிய கட்டிடம் அர்ப்பணிக்கப்பட்டது.

 

5. ஆர்லிண்டா சைல்ட்ஸ் பியர்ஸ் நினைவு உயர்நிலைப் பள்ளி

காலப்போக்கில், காப்ரான் ஹாலின் வளர்ச்சி மேலும் விரிவடைந்தது. 1915-ல் மாணவர்களின் எண்ணிக்கை முன்னூறாக உயர்ந்தது. உயர்நிலைப் பள்ளிப் பிரிவிற்கு ஒரு தனி இடம் தேவைப்பட்டது. பல முயற்சிகளுக்குப் பிறகு, கல்லூரிக்கு அருகில் ஒரு புதிய இடம் வாங்கப்பட்டது.

 

இந்தப் புதிய உயர்நிலைப் பள்ளிக்கு, நன்கொடையாளரின் மனைவியின் நினைவாக, "தி ஆர்லிண்டா சைல்ட்ஸ் பியர்ஸ் நினைவு உயர்நிலைப் பள்ளி" (The Orlinda Childs Pierce Memorial High School) என்று பெயரிடப்பட்டது. 1937-ல் இந்தப் புதிய கட்டிடம் திறக்கப்பட்டது.

 

முடிவுரை

 

ஒரு சிறிய உறைவிடப் பள்ளியாகத் தொடங்கி, காப்ரான் ஹால் மற்றும் பியர்ஸ் உயர்நிலைப் பள்ளியாக வளர்ந்து நிற்கும் இந்தப் பயணம், மதுரை மிஷனின் தொலைநோக்குப் பார்வைக்கு ஒரு சிறந்த சான்றாகும். அது, ஆயிரக்கணக்கான பெண்களுக்கு அறிவொளியூட்டி, அவர்களை ஆசிரியர்களாகவும், மருத்துவர்களாகவும், சமூகத் தலைவர்களாகவும் உருவாக்கி, தென்னிந்திய சமூகத்தில் ஒரு மாபெரும் மாற்றத்தை ஏற்படுத்தியுள்ளது. திருமதி கேப்ரான், மிஸ் ஆஷ்லி, மிஸ் நோயஸ் போன்ற முன்னோடிப் பெண்மணிகளின் தியாகமும், அர்ப்பணிப்பும், இந்தப் பள்ளியின் ஒவ்வொரு செங்கல்லிலும் பதிந்துள்ளது.

 

______________________________________

படங்கள் மற்றும் ஆதாரத் தகவல்:

திரு. மன்னா செல்வகுமார்

கிறிஸ்தவ மரபு ஆய்வாளர்

+91 91767 80001

________________________________________