டாக்டர் ஐடா ஸ்கடர், மருத்துவப் பட்டத்துடன் இந்தியா திரும்பியபோது, அவரது நோக்கம் தெளிவாக இருந்தது: மருத்துவமனைக் கதவுகளைத் தாண்டி, உதவி தேவைப்படும் கிராமப்புற மக்களைத் தேடிச் செல்ல வேண்டும். ஆனால், அவரது இந்த உன்னத முயற்சிக்கு தொழில்நுட்பமும், அறியாமையும் உருவாக்கிய ஒரு விசித்திரமான தடை காத்திருந்தது.
"பிசாசு வருகிறது!": மோட்டார் காரைக் கண்டு மிரண்ட கிராமங்கள்
20ஆம் நூற்றாண்டின் தொடக்கத்தில், தென்னிந்தியாவின் கிராமப்புறச் சாலைகளில் குதிரை வண்டிகளும், மாட்டு வண்டிகளுமே பிரதான வாகனங்களாக இருந்தன. அந்தச் சூழலில், டாக்டர் ஐடா தனது மருத்துவப் பயணங்களுக்காக ஒரு "பியூஜியோ" (Peugeot) மோட்டார் காரை வாங்கினார். அது அக்காலத்தில் ஒரு பெரும் தொழில்நுட்ப அதிசயமாகக் கருதப்பட்டது. ஆனால், அந்த அதிசயம், கிராம மக்களுக்குப் பெரும் அச்சத்தை ஏற்படுத்தியது.
ஐடா தனது காரில் மருத்துவ உபகரணங்களுடன் ஒரு கிராமத்தை நோக்கிச் செல்லும்போது, ஒரு விசித்திரமான காட்சி அரங்கேறும். காரின் எஞ்சின் சத்தத்தைக் கேட்டதும், சாலையில் விளையாடிக்கொண்டிருந்த குழந்தைகள் அலறியடித்து ஓடுவார்கள். வயலில் வேலை செய்து கொண்டிருந்தவர்கள், தங்கள் கருவிகளைப் போட்டுவிட்டு ஓட்டம் பிடிப்பார்கள். வீடுகளில் இருந்தவர்கள் கதவுகளை இறுகச் சாத்திக்கொள்வார்கள். கிராமமே ஒருவித பீதியில் மூழ்கிவிடும்.
அவர்களின் அச்சத்திற்குக் காரணம், அந்த "மிருகங்கள் இல்லாத வண்டி". குதிரையோ, மாடோ இல்லாமல் ஒரு வண்டி தானாகவே எப்படி ஓட முடியும்? அது நிச்சயம் ஏதோ ஒரு கெட்ட சக்தியாகவோ அல்லது "பிசாசாகவோ"தான் இருக்க வேண்டும் என்று அவர்கள் நம்பினார்கள். "பிசாசு வருகிறது! பிசாசு வருகிறது!" என்ற கூக்குரல்கள் கிராமம் முழுவதும் எதிரொலிக்கும்.
அச்சத்தை அன்பால் வென்ற ஐடா
இந்த எதிர்பாராத கலாச்சார எதிர்ப்பைக் கண்டு ஐடா திகைத்துப் போனாலும், அவர் மனம் தளரவில்லை. மக்களின் அறியாமையையும், பயத்தையும் அன்பாலும், பொறுமையாலும் வெல்ல முடியும் என்று அவர் நம்பினார்.
ஒவ்வொரு கிராமத்திற்குச் செல்லும்போதும், மக்கள் பயந்து ஓடுவதைக் கண்டால், அவர் உடனடியாகக் காரை நிறுத்திவிடுவார். காரிலிருந்து இறங்கி, அவர்களை நோக்கிப் புன்னகையுடன் நடந்து செல்வார். தனது உதவியாளர்களின் துணையுடன், "பயப்படாதீர்கள்! நாங்கள் உங்களுக்கு உதவவே வந்திருக்கிறோம். நாங்கள் எந்தத் தீங்கும் செய்ய மாட்டோம்," என்று அவர்களின் மொழியில் பேசுவார்.
முதலில், மக்கள் அவரை சந்தேகத்துடனேயே பார்த்தனர். ஆனால், அவரது கனிவான பேச்சும், உண்மையான அக்கறையும் மெல்ல மெல்ல அவர்களின் மனதை மாற்றியது. அவர் அவர்களுக்குச் சிகிச்சை அளித்து, நோய்களிலிருந்து குணப்படுத்தியபோது, அந்த "பிசாசின் வண்டி" உண்மையில் ஒரு "தேவதையின் வாகனம்" என்பதை அவர்கள் உணரத் தொடங்கினார்கள். காலப்போக்கில், காரின் சத்தம் கேட்டால், மக்கள் பயந்து ஓடுவதற்குப் பதிலாக, நம்பிக்கையுடன் அவரை நோக்கி வரத் தொடங்கினார்கள். அந்த மோட்டார் கார், அச்சத்தின் சின்னமாக இருந்து, ஆரோக்கியத்தின் அடையாளமாக மாறியது.
"ரோட்சைட்ஸ்": சாலையோரங்களில் மலர்ந்த மருத்துவ சேவை
தொலைதூர கிராமங்களில் உள்ள மக்கள், மருத்துவமனைக்கு வரத் தயங்குவதையும், அதற்கான வசதிகள் இல்லாததையும் ஐடா உணர்ந்தார். நோயாளிகள் மருத்துவமனையைத் தேடி வருவதற்குக் காத்திருக்காமல், மருத்துவமே அவர்களைத் தேடிச் செல்ல வேண்டும் என்ற புதுமையான சிந்தனையின் விளைவாகப் பிறந்ததுதான் "சாலையோரங்கள் " (Roadsides) நடமாடும் மருத்துவமனைத் திட்டம்.
இந்த "ரோட்சைட்ஸ்" திட்டம், அக்காலத்தில் ஒரு புரட்சிகரமான முயற்சியாக இருந்தது. இது கிராமப்புற சுகாதாரத்தில் ஒரு மாபெரும் தாக்கத்தை ஏற்படுத்தியது. இதன் மூலம், ஆயிரக்கணக்கான மக்கள், குறிப்பாகப் பெண்கள் மற்றும் குழந்தைகள், தங்களின் வீடுகளுக்கு அருகிலேயே மருத்துவ சேவையைப் பெற்றனர்.
முடிவுரை
டாக்டர் ஐடா ஸ்கடரின் பியூஜியோ மோட்டார் காரும், "ரோட்சைட்ஸ்" திட்டமும், அவரது தொலைநோக்குப் பார்வைக்கும், சவால்களை எதிர்கொள்ளும் துணிவுக்கும் சிறந்த எடுத்துக்காட்டுகள். மக்களின் அறியாமை என்ற தடையை அவர் தனது விடாமுயற்சியாலும், இரக்க குணத்தாலும் தகர்த்தெறிந்தார். தொழில்நுட்பத்தை, மக்களின் நன்மைக்காக எவ்வாறு பயன்படுத்த முடியும் என்பதற்கு அவரது பயணம் ஒரு சிறந்த பாடம். அந்த "மிருகங்கள் இல்லாத வண்டி" அன்று தென்னிந்தியாவின் கிராமப்புறச் சாலைகளில் உருவாக்கிய ஆரோக்கியப் புரட்சியின் தாக்கம், இன்றும் வேலூர் கிறிஸ்தவ மருத்துவமனையின் சேவைகளில் எதிரொலிக்கிறது.
________________________________________
படங்கள் மற்றும் ஆதாரத் தகவல்:
திரு. மன்னா செல்வகுமார்
கிறிஸ்தவ மரபு ஆய்வாளர்
________________________________________