ஒரு மனிதரின் வாழ்வின் உண்மையான மதிப்பு, அவர் எப்படி வாழ்ந்தார் என்பதிலும், எப்படி மரித்தார் என்பதிலும், அவருக்குப் பின் விட்டுச் சென்ற தாக்கத்திலும் அடங்கியுள்ளது. தாமஸ் கஜேட்டன் ராக்லாந்தின் வாழ்க்கை, கிறிஸ்துவுக்காக அர்ப்பணிக்கப்பட்ட ஒரு தியாகத்தின் காவியம் என்றால், அவரது மரணமும், அவர் விட்டுச்சென்ற மரபும் அந்த காவியத்தின் மணிமகுடமாகும். அவர் பெரிய அறுவடைகளைக் காணாமலேயே மரித்தாலும், "மண்ணில் விழுந்து மடியும் ஒரு கோதுமை மணி" போல, அவரது வாழ்க்கை எண்ணற்ற ஆசீர்வாதங்களுக்கு வித்திட்டது.

 

1. இறுதி நாட்கள்: ஒரு அமைதியான நிறைவு

 

ராக்லாந்தின் கடைசி நாட்கள், அவரது ஒட்டுமொத்த வாழ்வின் பிரதிபலிப்பாக அமைந்தன. போராட்டம், உடல் பலவீனம் இருந்தபோதிலும், இறுதிவரை அவர் தன் அழைப்புக்கு உண்மையாக இருந்தார்.

 

கடைசி நாள்:

அக்டோபர் 22, 1858 அன்று, திருநெல்வேலிப் பகுதியில் உள்ள சிவகாசிக்கு அருகே, ஒரு சாதாரண வெள்ளிக்கிழமை காலை. ராக்லாந்து, உடல்நிலை சரியில்லாத போதிலும், தன் வழக்கமான பணிகளில் ஈடுபட்டிருந்தார். தன் சக ஊழியரான டேவிட் ஃபென்னுடன் (David Fenn) சேர்ந்து, இங்கிலாந்திற்கு ஒரு கடிதம் எழுதிக்கொண்டிருந்தார். அந்தக் கடிதத்தில், தன் பலவீனமான உடல்நிலையால், சவால் நிறைந்த ஊழியங்களைச் செய்ய முடியாவிட்டாலும், இளைய ஊழியர்களுக்கு உதவியாக எப்படி இருக்க விரும்புகிறேன் என்று விளக்கிக்கொண்டிருந்தார்.

 

திடீரென, அவர் ஒருவித அசௌகரியத்தை உணர்ந்து, தன் படுக்கையறைக்குச் சென்றார். அங்கு அவருக்கு மாரடைப்பு ஏற்பட்டது. இந்தத் தருணத்தை, ஜன்னல் வழியாக ஒரு இந்து சிறுவன் பார்த்துக்கொண்டிருந்தான். ராக்லாந்து, தன் கடைசி மூச்சை விடும் தருவாயில், மங்கிப்போன கண்களால் மேல் நோக்கிப் பார்த்து, தெளிவாக "இயேசு" என்ற வார்த்தையை உச்சரித்து, ஒரு புன்னகையுடன் தன் ஆவியை விட்டார். எந்த ஆரவாரமும் இன்றி, எந்தப் பெரிய கூட்டமும் இன்றி, ஒரு அமைதியான, ஆனால் ஆழமான விசுவாசத்தின் சாட்சியாக அவரது மரணம் அமைந்தது. ஹென்றி வென் (Henry Venn) கூறியது போல, அவர் "போர்க்களத்தில் வெற்றி பெற்ற ஒரு வீரனைப் போல" மரித்தார்.

 

2. அழியாத மரபு: கோதுமை மணியின் தாக்கம்

 

ஒரு மனிதரின் மரபு, அவர் மரிக்கும்போது முடிந்துவிடுவதில்லை, அப்போதுதான் தொடங்குகிறது. ராக்லாந்தின் மரபு, அவர் விதைத்த விதைகளின் மூலம் இன்றும் வாழ்ந்து கொண்டிருக்கிறது.

 

மண்ணில் விழுந்த கோதுமை மணி:

ராக்லாந்தின் வாழ்க்கை, யோவான் 12:24-ல் இயேசு கூறிய "ஒரு கோதுமை மணி நிலத்தில் விழுந்து சாகாவிட்டால் தனித்திருக்கும், செத்ததேயாகில் மிகுந்த பலனைக் கொடுக்கும்" என்ற வசனத்திற்கு ஒரு மிகச் சிறந்த உதாரணமாகும். அவர் தன் வாழ்நாளில் பெரிய மக்கள் கூட்டங்கள் மனந்திரும்புவதையோ, பெரிய சபைகள் உருவாவதையோ காணவில்லை. ஆனால், அவரது தியாக வாழ்வும், அர்ப்பணிப்பும் வீண்போகவில்லை. ஜூன் 3, 1851-ல் அவர் எழுதிய ஒரு கடிதத்தில், "வெற்றியை உறுதி செய்வதற்கான திட்டங்களில் எல்லாம், கிறிஸ்துவினுடையதே மிகவும் உறுதியானது: ஒரு கோதுமை மணியாகி, நிலத்தில் விழுந்து, மரிப்பது" என்று குறிப்பிட்டார். இந்த வார்த்தைகள் அவரது வாழ்வின் தத்துவமாகவே இருந்தது.

 

வாக்கர் மீது ஏற்படுத்திய தாக்கம்:

ராக்லாந்தின் மரபுக்கு மிகப்பெரிய சான்று, டோனாவூர் ஊழியத்தை ஸ்தாபித்த தாமஸ் வாக்கர் (Walker of Tinnevelly) மீது அவர் ஏற்படுத்திய தாக்கம்தான். ராக்லாந்து இறந்து 50 ஆண்டுகளுக்குப் பிறகு, ஜூன் 11, 1901-ல், வாக்கர் தன் சக ஊழியர்களுடன் ராக்லாந்தின் கல்லறையைப் பார்வையிட்டார். அந்தப் பொட்டல் காட்டில், desolation சூழ்ந்த அந்த இடத்தில் நின்றுகொண்டு, ராக்லாந்தின் "கோதுமை மணி" என்ற அந்த வாக்கியத்தை வாக்கர் மேற்கோள் காட்டினார். அந்த ஒரு வாக்கியம், மற்ற எந்த மனித வார்த்தைகளை விடவும், வாக்கரின் வாழ்விலும், டோனாவூர் ஊழியத்தின் ஸ்தாபிதத்திலும் மிகப்பெரிய தாக்கத்தை ஏற்படுத்தியது. ராக்லாந்து விதைத்த விதை, 50 ஆண்டுகளுக்குப் பிறகு, ஒரு பெரிய ஊழியமாக அறுவடை செய்யப்பட்டது.

 

இந்து சிறுவனின் சாட்சி:

ராக்லாந்தின் மரணத்தைப் பார்த்த அந்த இந்து சிறுவன், அந்த நிகழ்வை ஒருபோதும் மறக்கவில்லை. அவன் வளர்ந்து பெரியவனான பிறகும், தன் நண்பன் ஒருவன் மரணப்படுக்கையில், "நான் படித்த நூல்கள் எல்லாம் பயனற்றுப் போயிற்று, நான் பிடிக்கும் கிளை முறிந்து விழுகிறது" என்று கதறியபோது, அந்த சிறுவன் தன் பால்யத்தில் கண்ட அந்த அமைதியான, புன்னகையுடனான கிறிஸ்தவ மரணத்தைப் பற்றி அவனுக்குச் சொன்னான். "இயேசு" என்ற அந்த ஒற்றை வார்த்தையும், அந்தப் புன்னகையும்தான், அந்த மரணப்படுக்கையில் இருந்த இந்து மனிதனுக்குக் கிடைத்த ஒரே ஒளியாக இருந்தது . இது, ஒரு விசுவாசியின் மரணம் கூட எப்படி ஒரு சக்தி வாய்ந்த சாட்சியாக அமையும் என்பதற்கு ஒரு மிகச்சிறந்த உதாரணம்.

 

முடிவுரை

 

தாமஸ் கஜேட்டன் ராக்லாந்தின் இறுதி நாட்களும், மரபும், வெற்றியின் அளவுகோல் நாம் காணும் அறுவடைகளில் இல்லை, மாறாக நாம் விதைக்கும் விதைகளின் உண்மைத்தன்மையிலும், அர்ப்பணிப்பிலும்தான் உள்ளது என்பதை நமக்குக் கற்பிக்கிறது. அவர் ஒரு அமைதியான மரணத்தை எய்தினார், ஆனால் அவரது வாழ்க்கை இன்றும் சத்தமாகப் பேசிக்கொண்டிருக்கிறது. அவர் ஒரு கோதுமை மணியைப் போல மண்ணில் விழுந்து மரித்தார், ஆனால் அதன் பலனை இன்றும் தென்னிந்தியத் திருச்சபை அறுவடை செய்து கொண்டிருக்கிறது. அவரது வாழ்க்கை, ஒவ்வொரு விசுவாசிக்கும், தங்கள் வாழ்வை கிறிஸ்துவுக்காக முழுமையாக அர்ப்பணித்தால், அதன் தாக்கம் தலைமுறைகள் கடந்து நிற்கும் என்ற நம்பிக்கையை அளிக்கிறது.

 

________________________________________

படங்கள் மற்றும் ஆதாரத் தகவல்:

திரு. மன்னா செல்வகுமார்

கிறிஸ்தவ மரபு ஆய்வாளர்

________________________________________