ஒரு மிஷனரியின் வாழ்க்கையை அவர் பயணம் செய்த இடங்களும், அவர் சந்தித்த மக்களும் தான் வடிவமைக்கின்றன. தாமஸ் கஜேட்டன் ராக்லாந்தின் தென்னிந்தியப் பயணம், அவரை ஒரு கோட்பாட்டு அறிஞராக மட்டும் அல்லாமல், மக்களின் கலாச்சாரம், நம்பிக்கைகள், மற்றும் ஆன்மீகத் தேடல்களை ஆழமாகப் புரிந்துகொண்ட ஒரு தேவ மனிதராக மாற்றியது. மதராஸின் (சென்னை) பரபரப்பான தெருக்களில் இருந்து, திருநெல்வேலியின் அமைதியான கிராமங்கள் வரை, அவர் சென்ற ஒவ்வொரு இடமும், சந்தித்த ஒவ்வொரு மனிதரும், அவரது ஊழியத்தில் ஆழமான தாக்கத்தை ஏற்படுத்தினர்
மதராஸ் (சென்னை):
ராக்லாந்து இந்தியாவுக்கு வந்திறங்கிய இடம் மதராஸ். இங்குதான் அவர் சி.எம்.எஸ் (Church Missionary Society) செயலாளராகப் பணியாற்றினார். மதராஸின் பிளாக் டவுன் (Black Town) என்றழைக்கப்பட்ட பகுதியில் இருந்த ஒரு சபையையும் அவர் கவனித்து வந்தார். மதராஸின் கோயில் நகர வாழ்க்கையும், தெருக்களில் காணப்படும் பக்திச் சின்னங்களும், அங்குள்ள மக்களின் ஆத்துமாக்களை எப்படிச் சென்றடைவது என்ற பெரிய கேள்வியை அவர் மனதில் எழுப்பியது. இரவு நேரங்களில் தன் வீட்டின் கூரை மீது நின்றுகொண்டு, அருகில் இருந்த இந்துக்கோயிலில் நடக்கும் வழிபாடுகளையும், ஒலிக்கும் மணி ஓசைகளையும் கேட்டு, அவர்களுக்காகப் பாரத்தோடு ஜெபித்தார்.
திருநெல்வேலி மற்றும் டோனாவூர்:
ராக்லாந்தின் ஊழியத்தில் திருநெல்வேலி ஒரு முக்கிய இடத்தைப் பிடித்தது. அவர் மாட்டு வண்டியில் திருநெல்வேலிக்கு நீண்ட பயணம் மேற்கொண்டார். இந்தப் பயணத்தின் போதுதான், சுவிசேஷம் சென்றடையாத மக்கள் கூட்டத்தைக் கண்டு, அவர்களுக்காகத் தன் வாழ்வை அர்ப்பணிக்க வேண்டும் என்ற எண்ணம் அவர் மனதில் ஆழமாக வேரூன்றியது.
திருநெல்வேலியின் தென்மேற்கு மூலையில், மேற்குத் தொடர்ச்சி மலையின் அடிவாரத்தில் அமைந்துள்ள டோனாவூர், ராக்லாந்துக்கு மிகவும் பிடித்தமான இடமாக இருந்தது. அங்குள்ள பங்களாவில் தங்கியிருந்தபோது, தன் நண்பர் அல்லநட் (Allnutt) உடன் கழித்த நாட்களை, "பூமியில் நான் அனுபவித்த மிகவும் மகிழ்ச்சியான நாட்கள்" என்று குறிப்பிடுகிறார். டோனாவூரின் இயற்கை அழகும், அமைதியான சூழலும், அவரது ஆவிக்குரிய வாழ்க்கைக்குப் புத்துணர்ச்சி அளித்தன.
திருவிதாங்கூர் (Travancore):
ராக்லாந்து திருவிதாங்கூர் சமஸ்தானத்திற்கும் பயணம் செய்தார். அங்குள்ள பனை மரங்கள் நிறைந்த உப்பங்கழிகளின் (backwaters) அழகைக் கண்டு, தான் ஒரு தேவதை உலகில் (fairyland) இருப்பதாக உணர்ந்தார். இந்தப் பயணங்கள், தென்னிந்தியாவின் வெவ்வேறு பகுதிகளின் கலாச்சாரத்தையும், மக்களின் வாழ்க்கை முறையையும் அறிந்துகொள்ள அவருக்கு உதவின.
ராக்லாந்து வெறுமனே இடங்களைப் பார்ப்பதோடு நின்றுவிடவில்லை. அவர் மக்களை ஆழமாகக் கவனித்தார். அவர்களின் நம்பிக்கைகள், பழக்கவழக்கங்கள், மற்றும் சமூக அமைப்புகளைப் புரிந்துகொள்ள முயற்சித்தார்.
நெற்றிக் குறிகளும் இறையியலும்:
மக்கள் தங்கள் நெற்றியில் இடும் குறிகள் (Signboards) வெறும் அலங்காரச் சின்னங்கள் அல்ல என்பதை அவர் உணர்ந்தார். அவை அவர்களின் இறையியல், சமூகம் மற்றும் பிரிவுகளைக் காட்டும் கதவுகள் என்று அவர் கருதினார் (வைஷ்ணவர்கள் இடும் 'U' வடிவ நாமம், விஷ்ணுவின் பாதத்தையும், நடுவில் உள்ள சிவப்புப் புள்ளி லட்சுமியையும் குறிக்கிறது என்பதை அறிந்தார். வைஷ்ணவர்களுக்குள்ளேயே, சமஸ்கிருத வேதங்களை ஏற்கும் வடகலை பிரிவினருக்கும், தமிழ் வேதங்களை ஏற்கும் தென்கலை பிரிவினருக்கும் இடையே உள்ள வேறுபாடுகளைப் புரிந்துகொண்டார் . அதேபோல, திருநீறு பூசும் சைவர்களையும் அவர் வேறுபடுத்தி அறிந்தார். இது, மக்களின் ஆன்மீக உலகத்திற்குள் நுழைய, அவர்களின் சின்னங்களையும், நம்பிக்கைகளையும் புரிந்துகொள்வது எவ்வளவு முக்கியம் என்பதை அவர் உணர்ந்திருந்ததைக் காட்டுகிறது.
சந்தியாவந்தனமும், ஆன்மீகத் தேடலும்:
காலையில் ஆற்றங்கரையில் மக்கள் செய்யும் சந்தியாவந்தனம் போன்ற சடங்குகளை ராக்லாந்து ஆழமாகக் கவனித்தார். கங்கையைத் தியானித்து, நீரை அருந்தி, சூரியனை நோக்கி ஜெபிக்கும் அந்த சடங்குகளில், மக்களின் ஆன்மீகத் தேடலையும், பாவத்திலிருந்து விடுதலை பெற வேண்டும் என்ற ஏக்கத்தையும் அவர் கண்டார். "ஆயிரம் சூரியன்களின் ஒளி ஒரே நேரத்தில் வானில் தோன்றினால், அது அந்த மகத்தானவரின் மகிமைக்கு ஒப்பாகும்" என்ற பகவத் கீதையின் வரியை மேற்கோள் காட்டி, அந்த மக்களின் தேடலுக்குப் பின்னால் இருக்கும் உண்மையை அவர் உணர்ந்தார். அவர்களின் சடங்குகளில் இருந்த சில அம்சங்கள் புரியாதவையாகவும், ஏற்றுக்கொள்ள முடியாதவையாகவும் இருந்தாலும், அவர்களின் ஆன்மீகப் பசிக்காக அவர் பாரப்பட்டார்.
ராக்லாந்து தென்னிந்தியாவில் பயணம் செய்த இடங்களும், அவர் சந்தித்த மக்களும், அவரை ஒரு புத்தக அறிஞராக மட்டும் அல்லாமல், மக்களின் இதயத் துடிப்பை உணர்ந்த ஒரு மிஷனரியாக மாற்றின. அவர் மக்களின் கலாச்சாரத்தை வெறுக்கவில்லை, மாறாக அதை ஆழமாகப் புரிந்துகொண்டு, அதன் வழியாகவே கிறிஸ்துவின் அன்பை அவர்களுக்குள் கொண்டு செல்ல விரும்பினார். மதராஸ் முதல் திருவிதாங்கூர் வரை அவர் மேற்கொண்ட பயணங்கள், அவருக்கு ஒரு புவியியல் அறிவை மட்டும் கொடுக்கவில்லை, மாறாக தென்னிந்திய மக்களின் ஆத்துமாக்களைப் பற்றிய ஒரு ஆழமான புரிதலையும் கொடுத்தது. இந்த அனுபவங்களே, அவரை ஒரு உண்மையான "முன்னோடியாக" வடிவமைத்தன.
________________________________________
படங்கள் மற்றும் ஆதாரத் தகவல்:
திரு. மன்னா செல்வகுமார்
கிறிஸ்தவ மரபு ஆய்வாளர்
________________________________________