திருநெல்வேலி திருச்சபையின் வரலாற்றில், சுதேசி ஊழியர்களின் பங்களிப்பு மிகவும் முக்கியத்துவம் வாய்ந்தது. ஐரோப்பிய மிஷனரிகளுக்கு இணையாக, உள்ளூர் மக்களிடையே கிறிஸ்துவ செய்தியைக் கொண்டு சேர்ப்பதில் பெரும் பங்காற்றிய அத்தகைய தலைவர்களில் முதன்மையானவர் கனம் பால் தானியேல் (Rev. Paul Daniel). அவரது ஊழியம் குறுகிய காலமாக இருந்தாலும், அதன் தாக்கம் ஆழமானதாகவும், மறக்க முடியாததாகவும் இருந்தது. 1860-ல் காலரா நோயால் நிகழ்ந்த அவரது அகால மரணம், திருநெல்வேலி மிஷனுக்கு ஒரு பேரிழப்பாக அமைந்தது.

 

ஆரம்ப காலப் பணியும், சாத்தான்குளத்தில் ஊழியமும்

 

கனம் பால் தானியேல், 1856-ஆம் ஆண்டின் தொடக்கத்தில் குருத்துவப் பணியின் முதல் படியான டீக்கன் (Deacon) பட்டம் பெற்றார். உடனடியாக, அவர் கனம் ஜெ. தாமஸ் (Rev. J. Thomas) அவர்களின் மேற்பார்வையின் கீழ், சாத்தான்குளம் பகுதியின் சபை ஊழியப் பொறுப்பிற்கு நியமிக்கப்பட்டார். தனது கடின உழைப்பாலும், உள்ளார்ந்த ஆர்வத்தாலும், அவர் பணியாற்றிய பகுதிகளில் உள்ள மக்கள் அனைவரின் மனதிலும் நீங்கா இடம் பிடித்தார்.

 

பிரசங்கத்தில் ஒரு மாபெரும் ஆற்றல்

 

பால் தானியேலின் மிகப்பெரிய பலம், அவரது பிரசங்கத் திறமைதான். அது ஒரு சாதாரண ஆற்றலாக இருக்கவில்லை; கேட்போரை கட்டிப்போடும் தெய்வீக சக்தியாக விளங்கியது. இதைப்பற்றி அவரது மேய்ப்பரான கனம் ஜெ. தாமஸ் பதிவு செய்துள்ள வரிகள், பால் தானியேலின் பிரசங்க ஆற்றலை உணர்த்துகின்றன:

 

"அவருடைய பிரசங்கங்களைக் கேட்பது எனக்கு ஒருபோதும் சலிப்பைத் தராத பேரின்பம். சில சமயங்களில், அவர் பிரசங்கத்திற்காக தேர்ந்தெடுத்த வேதப்பகுதியைப் பார்க்கும்போது, இதைவிட சிறந்த பகுதியை அவர் எடுத்திருக்கலாமே என்று நான் நினைப்பேன். ஆனால், அவர் பிரசங்கம் செய்யத் தொடங்கிய ஐந்து நிமிடங்களுக்குள், என் முழு கவனமும் ஈர்க்கப்பட்டுவிடும். பாவத்தினால் அழிந்துபோன உலகத்தின் அவலத்தையும், அதற்காக தேவகுமாரன் சிலுவையில் அடைந்த மரணத்தையும், பாவிகளில் முதன்மையானவனுக்கும் கிடைக்கும் கிருபையையும் பற்றி அவர் விளக்கும்போது, அந்த பிரசங்கத்தில் நான் முழுமையாக மூழ்கிவிடுவேன்."

 

கனம் தாமஸ் மேலும் குறிப்பிடுகையில், பால் தானியேலின் இந்த ஆற்றலுக்குப் பின்னணியில் இருந்தது, அவரது ஆழமான ஜெப வாழ்வும், வேதத்தை விடாமுயற்சியுடன் ஆராய்ந்ததும் தான் என்கிறார்.

 

எளிமையான குணமும், அயராத உழைப்பும்

 

பால் தானியேல் தனது பிரசங்கத்தால் மட்டுமல்ல, தனது குணநலன்களாலும் மக்களின் இதயங்களைக் கவர்ந்தார். அவரைப் பற்றி கனம் தாமஸ் உருக்கமாகக் குறிப்பிடும்போது, "என் அன்பு நண்பரின் இழப்பை நான் எவ்வளவு உணர்கிறேன் என்பதைச் சொல்ல வார்த்தைகள் இல்லை. அவரது பாசம், எளிமை, நேர்மை, மற்றும் ஆழ்ந்த மனத்தாழ்மை ஆகியவற்றை என்னால் விவரிக்க இயலாது," என்கிறார்.

 

அவர் ஐரோப்பிய மிஷனரிகளுடன் தோளோடு தோள் நின்று பணியாற்றினார். தெருக்களில் இறங்கி மக்களிடம் சுவிசேஷம் சொல்வதிலும், கிறிஸ்தவர்களின் வீடுகளுக்குச் சென்று அவர்களை சந்தித்து ஆறுதல் கூறுவதிலும் அவர் ஒருபோதும் தயங்கியதில்லை. பொதுக்கூட்டங்களில் அவர் ஆற்றிய உரைகள் மிகவும் தாக்கத்தை ஏற்படுத்தக்கூடியவையாக இருந்தன.

 

எதிர்பாராத மரணமும், மிஷனின் பேரிழப்பும்

 

திருநெல்வேலி திருச்சபை, 24 சுதேசி குருவானவர்களைக் கொண்டு வளர்ந்து வந்த ஒரு காலகட்டத்தில், பால் தானியேலின் இழப்பு பேரிடியாக இறங்கியது. 1860-ஆம் ஆண்டு, நவம்பர் 23-ஆம் தேதி, வெள்ளிக்கிழமை மாலை ஆறு மணியளவில், கடுமையான காலரா நோயினால் பாதிக்கப்பட்டு, தனது ஊ ஊழியத்தின் உச்சத்தில் இருந்தபோதே அவர் காலமானார். அவரைக் காப்பாற்ற அனைத்து முயற்சிகளும் எடுக்கப்பட்டும், அவை பலனளிக்கவில்லை.

 

அவரது மரணச் செய்தியைக் கேட்ட கனம் தாமஸ், "அவரது சூரியன் நண்பகலில் அஸ்தமித்தது (His sun went down at noon)" என்று வேதனையுடன் குறிப்பிட்டார். அவர் கேட்ட கடைசி பிரசங்கம் பால் தானியேலுடையதுதான். "அவதூறை சகித்து, சிலுவையை சுமந்தது" என்ற தலைப்பில் அவர் ஆற்றிய அந்த பிரசங்கத்தைப் பற்றி தாமஸ் கூறும்போது, "என் வாழ்வில் நான் கேட்ட மிகச்சிறந்த பிரசங்கம் அதுதான். மனித நாவினால் கிறிஸ்து அவ்வளவு மகிமையாக உயர்த்தப்பட்டதை நான் கேட்டதில்லை. அதன் தாக்கம் எல்லையற்றதாக இருந்தது," என்று சான்றளிக்கிறார்.

 

முடிவுரை

 

கனம் பால் தானியேலின் வாழ்க்கை குறுகியது, ஆனால் அது திருநெல்வேலி திருச்சபையின் சுதேசி தலைமைத்துவத்தின் ஆற்றலையும், முக்கியத்துவத்தையும் ஆழமாக பறைசாற்றியது. அவரது எளிமையான வாழ்க்கை, நேர்மையான ஊழியம், மற்றும் ஆக்கபூர்வமான பிரசங்கங்கள், அன்றைய காலகட்டத்தில் ஒரு சுதேசி ஊழியர் எவ்வளவு பெரிய தாக்கத்தை ஏற்படுத்த முடியும் என்பதற்கு ஒரு சிறந்த உதாரணமாகத் திகழ்ந்தது. அவரது மரணம் ஒரு பேரிழப்பு என்றாலும், அவரது வாழ்க்கை, வருங்கால சுதேசி ஊழியர்களுக்கு ஒரு கலங்கரை விளக்கமாக இன்றும் ஒளி வீசுகிறது.