19 ஆம் நூற்றாண்டின் மத்தியில், தென்னிந்தியாவின் கிறிஸ்தவ சமயப் பரவல் மற்றும் சமூக மாற்றங்களைப் பதிவுசெய்த முக்கிய ஆவணங்களில் திருநெல்வேலி மாவட்டத்தின் ஒரு பகுதியான சுரண்டை கிராமம், அங்கு நடைபெற்ற மிஷனரிப் பணிகள், மற்றும் அதன் இயற்கை எழில் கொஞ்சும் சூழல் ஆகியவை குறித்து ஒரு மிஷனெரியின் பார்வையில் ஆழமாகப் பதிவு செய்யப்பட்டுள்ளது.

 

சுரண்டையில் மிஷனரிப் பணி மற்றும் சமய எழுப்புதல்

 

வடக்கு திருநெல்வேலியின் பல பகுதிகளில் 1860-ஆம் ஆண்டில் ஒரு மாபெரும் சமய எழுப்புதல் (Revival) நிகழ்ந்ததாக இந்த நூல் குறிப்பிடுகிறது. மக்கள் உணர்ச்சிப்பூர்வமான ஜெபங்களில் ஈடுபட்டு, தங்கள் வாழ்வில் பெரும் மாற்றங்களைக் கண்டனர். ஆனால், சுரண்டையில் பணியாற்றிய கனம். A. B. வால்பி (Rev. A. B. Valpy), தனது செப்டம்பர் 7, 1860 தேதியிட்ட கடிதத்தில், தனது பகுதியில் இந்த எழுப்புதல் சற்று வித்தியாசமாக இருந்ததாகக் குறிப்பிடுகிறார்.

 

அவர் கூறுகையில், மற்ற இடங்களில் காணப்பட்டது போன்ற தீவிரமான உணர்ச்சி வெளிப்பாடுகள் சுரண்டையில் இல்லை என்றும், இங்குள்ள ஆன்மீக வளர்ச்சி அமைதியாகவும் ஆழமாகவும் நிகழ்ந்தது என்றும் பதிவுசெய்துள்ளார். மேலும், அக்காலத்தில் 115-க்கும் மேற்பட்டோர் ஞானஸ்நானம் பெற தங்களை ஆயத்தப்படுத்திக் கொண்டிருந்தது, சுரண்டையில் கிறிஸ்தவத்தின் வளர்ச்சி சீராக இருந்ததைக் காட்டுகிறது என்கிறார்¹.

 

சுரண்டை மிஷன் பங்களாவும் அதன் அழகிய காட்சியும்

 

இந்த நூலில், "சுரண்டையில் உள்ள மிஷன் பங்களாவிலிருந்து ஒரு காட்சி" (View from the Mission Bungalow, Surandei) என்ற தலைப்பில் ஒரு அழகிய ஓவியம் இடம்பெற்றுள்ளது². அந்த ஓவியத்தில் காணப்படும் காட்சியைப் பற்றிய விரிவான வர்ணனை, அக்கால சுரண்டையின் இயற்கை அழகை நம் கண்முன்னே கொண்டுவருகிறது.

 

மிஷன் பங்களாவின் பார்வையில், கிழக்குப் பகுதியில் பரந்து விரிந்த சமவெளிகளும், அவற்றில் பசுமையான வயல்களும் காட்சியளித்தன. இந்த சமவெளியின் எழிலுக்கு மேலும் அழகு சேர்ப்பது போல,  மக்களின் எளிமையான வீடுகளைச் சுற்றி அடர்ந்த பனை மரத் தோப்புகள் காணப்பட்டன. இந்தப் பசுமையான காட்சிக்கு ஒரு கம்பீரமான பின்னணியாக, மேற்குத் திசையில் உயர்ந்தோங்கி நின்ற மேற்குத் தொடர்ச்சி மலைகள் (Western Ghats) இருந்தன.

 

அகத்திய மலையும் அதன் வரலாற்று மரபுகளும்

 

மிஷன் பங்களாவிலிருந்து தெரியும் காட்சியில் மிக முக்கியமானது அகத்திய மலை (Agastya's Hill) ஆகும். மிஷனெரி இந்த மலையை "அகஸ்திய-மலை" (Agastya-malet) என்று குறிப்பிடுகிறார். இந்த மலை, தென்னிந்தியாவின் முதன்மையான முனிவரும், கவிஞரும், தத்துவஞானியுமான அகத்தியரின் பெயரால் அழைக்கப்படுவதாக அவர் பதிவு செய்கிறார்.

 

மிஷனெரியின் பார்வையில் அகத்தியரைப் பற்றிய குறிப்புகள் மிகவும் சுவாரஸ்யமானவை:

 

• அவர் அகத்தியரை "தென்னிந்தியாவின் மிகவும் விருப்பமான கவிஞர் மற்றும் தத்துவஞானி" என்று வர்ணிக்கிறார்.
• அக்காலத்தில் நிலவிய நம்பிக்கையின்படி, அகத்தியர் ஒரு பிராமணர் அல்ல, மாறாக ஒரு பிற சமூகத்தைச் சேர்ந்தவர் என்றும், ஆனாலும் அவரது ஞானத்தின் காரணமாக அனைத்து மக்களாலும் பெரிதும் மதிக்கப்பட்டார் என்றும் குறிப்பிடுகிறார்.
• அவர் "தமிழ் மொழியின் தந்தை" என்று போற்றப்பட்டதையும் பதிவு செய்கிறார்.
• அகத்தியரின் போதனைகளில் ஒன்றாகக் கருதப்படும் ஒரு வரியையும் அவர் மேற்கோள் காட்டுகிறார்: "பிரபஞ்சத்தின் ஒளியை வணங்குவாயாக; அவர் ஒரே கணத்தில் உலகைப் படைத்து, அதில் நல்ல மனிதர்களை வைத்தார்".

 

இந்தக் குறிப்புகள், 19-ஆம் நூற்றாண்டில் ஒரு ஐரோப்பிய மிஷனெரி, தான் பணியாற்றும் இடத்தின் இயற்கை அழகை ரசித்தது மட்டுமல்லாமல், அப்பகுதியின் கலாச்சாரம், வரலாறு மற்றும் ஆன்மீக மரபுகளையும் எவ்வளவு ஆழமாக அவதானித்துள்ளார் என்பதை நமக்குத் தெளிவாகக் காட்டுகிறது.

 

 

சுரண்டை கிராமம், 1860-ஆம் ஆண்டில், அமைதியான கிறிஸ்தவ வளர்ச்சியைக் கண்ட ஒரு பகுதியாகவும், மேற்குத் தொடர்ச்சி மலைகளின் அடிவாரத்தில் இயற்கை எழில் கொஞ்சும் இடமாகவும் இருந்துள்ளது. மிஷன் பங்களாவிலிருந்து தெரிந்த காட்சி, பனை மரங்களும், பசுமையான சமவெளிகளும், கம்பீரமான அகத்திய மலையும் கொண்டதாக இருந்திருக்கிறது. இந்த நூல், சுரண்டையின் இயற்கை அழகையும், தமிழ் மொழியின் தந்தை அகத்தியரின் பெருமையையும் ஒரு மிஷனெரியின் பார்வையில் பதிவு செய்துள்ள ஒரு வரலாற்றுப் பெட்டகமாகும்.