சாதி மோதல்களும் மிஷனெரிகளின் பங்கும்: 1858 திருநெல்வேலி கலவரங்களின் வரலாற்றுப் பின்னணி
19-ஆம் நூற்றாண்டின் மத்தியில் தென்னிந்திய சமூகம், குறிப்பாக திருநெல்வேலிப் பகுதி, பெரும் சமூக மற்றும் மத மாற்றங்களைக் கண்டது. கிறிஸ்தவ மிஷனெரிகளின் வருகையும், ஒடுக்கப்பட்ட சமூகங்களிடையே அவர்களின் செயல்பாடுகள் அன்றைய சமூக அமைப்பில் குறிப்பிடத்தக்க தாக்கங்களை ஏற்படுத்தின. இதன் விளைவாக எழுந்த பதட்டங்கள், 1858-ஆம் ஆண்டின் இறுதியில் திருநெல்வேலியில் பெரும் கலவரங்களாக வெடித்தன. இந்த நிகழ்வுகள் குறித்து, 1859-ஆம் ஆண்டு பதிவு செய்யப்பட்ட தகவல்களின் அடிப்படையில் இந்தக் கட்டுரை விரிவாக ஆராய்கிறது.
கலவரத்திற்கான மூலக் காரணங்கள்
திருநெல்வேலியில் வெடித்த கலவரங்கள் திடீரென ஏற்பட்டவை அல்ல. மாறாக, நீண்ட காலமாக நிலவி வந்த சமூகப் பாகுபாடுகளும், புதிய உரிமைக் குரல்களும் அதன் பின்னணியில் இருந்தன. இரண்டு முக்கியக் காரணங்கள் இந்தக் கலவரங்களுக்கு வித்திட்டன.
- இறுதி ஊர்வலப் பாதை தகராறு
கலவரம் வெடிப்பதற்கான உடனடிக் காரணம், இறுதி ஊர்வலப் பாதை தொடர்பான தகராறுதான். கிறிஸ்தவ மதத்திற்கு மாறியவர்களில் பெரும்பான்மையானோர் சாணார் (Shanar) சமூகத்தைச் சேர்ந்தவர்களாக இருந்தனர். அவர்கள், இறந்த தங்கள் உறவினர்களின் உடல்களை, உயர் சாதி இந்துக்கள் வசிக்கும் தெருக்கள் வழியாக ஊர்வலமாக எடுத்துச் செல்ல முயன்றபோது, கடும் எதிர்ப்பு கிளம்பியது. பொதுச் சாலைகள் அனைவருக்கும் பொதுவானவை என்று கிறிஸ்தவர்கள் வாதிட்டனர். ஆனால், உயர் சாதியினர் தங்கள் தெருக்களின் "புனிதத்தை"க் காரணம் காட்டி, அதனை மரபு மீறிய செயலாகக் கருதித் தடுத்தனர். இந்த உரிமைப் போராட்டம் இரு தரப்பினருக்கும் இடையே பெரும் பகையை வளர்த்தது.¹
- மேலாடை அணியும் உரிமைப் போராட்டம்
அதே காலகட்டத்தில், அண்டை மாநிலமான திருவிதாங்கூர் சமஸ்தானத்தில் (Travancore) "தோள்சீலைப் போராட்டம்" அல்லது "மேலாடைப் போராட்டம்" (Upper Cloth Controversy) தீவிரமாக நடந்து கொண்டிருந்தது. அங்கு, சாணார் சமூகத்தைச் சேர்ந்த பெண்கள் மேலாடை அணிய அனுமதிக்கப்படவில்லை. கிறிஸ்தவ மதத்திற்கு மாறிய பெண்கள், மிஷனெரிகளின் ஆதரவுடன் மேலாடை அணியத் தொடங்கினர். இது உயர் சாதியினரிடையே பெரும் கோபத்தை ஏற்படுத்தியது. இந்தப் போராட்டத்தின் தாக்கம் திருநெல்வேலியிலும் எதிரொலித்தது. கிறிஸ்தவ மிஷனெரிகள் பெண்களின் உடை அணியும் உரிமையை ஆதரித்தது, அவர்கள் சமூக அமைப்பைக் குலைப்பதாக உயர் சாதியினர் கருத வழிவகுத்தது.²
கலவரத்தின் முக்கிய நிகழ்வுகள்
இந்தச் சூழலில், பாளையங்கோட்டையில் ஒரு கிறிஸ்தவரின் சவப்பெட்டியை உயர் சாதியினர் வசிக்கும் தெரு வழியாக எடுத்துச் சென்றபோது மோதல் வெடித்தது. இந்த விவகாரத்தில் அரசாங்க அதிகாரிகளின் குழப்பமான மற்றும் முரண்பட்ட முடிவுகள் நிலைமையை மேலும் மோசமாக்கின.
- அதிகாரிகளின் முரண்பட்ட நிலைப்பாடு: முன்னாள் மாவட்ட ஆட்சியர் (Collector) திரு. பேர்ட் (Mr. Bird), கிறிஸ்தவர்களின் இறுதி ஊர்வலங்களுக்கு சில கட்டுப்பாடுகளை விதித்திருந்தார். அவருக்குப் பின் வந்த தற்காலிக மாஜிஸ்திரேட் திரு. ஏம்ஸ் (Mr. Ames), அதே கட்டுப்பாடுகளை உறுதி செய்தார். ஆனால், இந்த வழக்கை விசாரித்த செஷன்ஸ் நீதிமன்றம், பொதுச் சாலைகளைப் பயன்படுத்த அனைவருக்கும் உரிமை உண்டு என்று கூறி, தடையை நீக்கி உத்தரவிட்டது.
- பெரும் கலவரம்: அரசாங்கத்தின் வெவ்வேறு அமைப்புகள் வெவ்வேறு தீர்ப்புகளை வழங்கியதால், மக்கள் மத்தியில் பெரும் குழப்பம் ஏற்பட்டது. இந்தச் சூழலைப் பயன்படுத்திக்கொண்ட உயர் சாதியினர், டிசம்பர் 21, 1858 அன்று ஒரு பெரிய கலவரத்தை நடத்தினர். நிலைமை கட்டுக்கடங்காமல் போகவே, ராணுவம் வரவழைக்கப்பட்டது. ராணுவம் நடத்திய துப்பாக்கிச் சூட்டில் ஆறு பேர் கொல்லப்பட்டனர் மற்றும் பத்தொன்பது பேர் படுகாயமடைந்தனர். இந்த நிகழ்வு திருநெல்வேலி முழுவதும் பெரும் அதிர்வலைகளை ஏற்படுத்தியது.¹
மிஷனெரிகளின் நிலைப்பாடும் அரசாங்கத்தின் மீதான விமர்சனமும்
இந்தக் கலவரங்களுக்கு சாதிப் பாகுபாடே அடிப்படைக் காரணம் என்று மிஷனெரிகள் உறுதியாக நம்பினர். அவர்கள் தங்கள் நிலைப்பாட்டை தெளிவாகப் பதிவு செய்தனர்.
- அனைத்து குடிமக்களுக்கும் பொதுச் சாலைகளைப் பயன்படுத்த சம உரிமை உண்டு என்பதை அவர்கள் வலியுறுத்தினர்.
- கிறிஸ்தவர்களின் நியாயமான உரிமைகளைப் பாதுகாக்க பிரிட்டிஷ் அரசாங்கம் தவறிவிட்டது என்று அவர்கள் கடுமையாக விமர்சித்தனர்.
- பாளையங்கோட்டையைச் சேர்ந்த மூத்த மிஷனெரியான கனம். சார்ஜென்ட் (Rev. Sargent), அரசாங்கத்தின் மெத்தனப் போக்கைக் கண்டித்து அதிகாரிகளுக்குக் கடிதம் எழுதினார். சாதி அடிப்படையில் பாகுபாடு காட்டுவது சட்டத்திற்கும் மனித நேயத்திற்கும் எதிரானது என்று அவர் வாதிட்டார்.¹
விவாதத்தின் மறுபக்கம்: மதராஸ் நேட்டிவ் அசோசியேஷன் மனு
திருநெல்வேலி கலவரங்களின் எதிரொலியாக, மதராஸைச் சேர்ந்த உயர் சாதி இந்துக்களைக் கொண்ட "மதராஸ் நேட்டிவ் அசோசியேஷன்" (Madras Native Association) என்ற அமைப்பு, இந்தியாவிற்கான பிரிட்டிஷ் அரசின் செயலாளர் லார்ட் ஸ்டான்லிக்கு (Lord Stanley) ஒரு நீண்ட மனுவை அனுப்பியது. அந்த மனுவில் மிஷனெரிகள் மீது கடுமையான குற்றச்சாட்டுகள் முன்வைக்கப்பட்டன.
மனுவின் முக்கியக் குற்றச்சாட்டுகள்:
- மத உணர்வுகளைப் புண்படுத்துதல்: மிஷனெரிகள், இந்து மத நம்பிக்கைகளையும், பழக்கவழக்கங்களையும் பகிரங்கமாக விமர்சிக்கப்பட்டது, மக்களின் மத உணர்வுகளைப் புண்படுத்துகின்றனர்.
- சமூக அமைதியைக் குலைத்தல்: சாதி அமைப்பை அழிப்பதன் மூலம், பல நூற்றாண்டுகளாக நிலவி வரும் சமூக அமைதியையும், நல்லிணக்கத்தையும் மிஷனெரிகள் குலைக்கின்றனர்.
- அரசின் நடுநிலைமைக்கு எதிர்ப்பு: விக்டோரியா மகாராணியின் பிரகடனம், இந்தியர்களின் மத விஷயங்களில் அரசு தலையிடாது என்று உறுதியளித்துள்ளது. ஆனால், அரசாங்கம் மிஷனெரி பள்ளிகளுக்கு நிதியுதவி அளிப்பது அந்தப் பிரகடனத்திற்கு எதிரானது.
- வலுக்கட்டாய மதமாற்றம்: மிஷனெரிகளின் செயல்பாடுகள், மக்களை ஏமாற்றியும், ஆசை காட்டியும் மதமாற்றம் செய்வதாக அமைந்துள்ளது என்று மறைமுகமாகக் குற்றம் சாட்டப்பட்டது.³
மிஷனெரி இதழின் பதில் மற்றும் தற்காப்பு
மதராஸ் நேட்டிவ் அசோசியேஷனின் இந்த மனுவை "சர்ச் மிஷனெரி இயக்கம்" கடுமையாக நிராகரித்தது. இது "மிகவும் ஒருதலைப்பட்சமானது" என்று குறிப்பிட்டதுடன், மிஷனெரிகளின் செயல்பாடுகளை நியாயப்படுத்தி ஒரு நீண்ட பதில் கட்டுரையையும் வெளியிட்டது.
- மிஷனெரிகளின் நோக்கம் சாதி அமைப்பின் கொடுமைகளிலிருந்தும், அறியாமையிலிருந்தும் மக்களை விடுவிப்பதேயன்றி, சமூக அமைதியைக் குலைப்பதல்ல என்று வாதிடப்பட்டது.
- இந்தக் குற்றச்சாட்டுகளுக்குப் பதிலளிக்கும் விதமாக, மதராஸைச் சேர்ந்த கனம். ஜே. பில்டர்பெக் (Rev. J. Bilderbeck) என்பவர் எழுதிய ஒரு விரிவான ஆய்வுக் கட்டுரை வெளியிடப்பட்டது. அதில், இந்திய மக்களின் கல்வி, சுகாதாரம் மற்றும் சமூக நலனுக்காகவே மிஷனெரிகள் தன்னலமின்றி உழைத்து வருவதாக அவர் விளக்கினார்.⁴
1858-ஆம் ஆண்டு திருநெல்வேலியில் நடந்த கலவரங்கள், மட்டும் ஒரு சாதி மோதல் அல்ல. அது, மாறிவரும் சமூகச் சூழலில் பழைய மரபுகளுக்கும், புதிய உரிமைக் கோரிக்கைகளுக்கும் இடையே நடந்த ஒரு பெரிய போராட்டத்தின் வெளிப்பாடாகும். "சர்ச் மிஷனெரி இயக்க பதிவில்" இதழின் பதிவுகள், மிஷனெரிகளின் கண்ணோட்டத்தில் எழுதப்பட்டிருந்தாலும், அன்றைய திருநெல்வேலியின் சமூகப் பதட்டங்கள், அரசாங்கத்தின் அறிமுகம், மற்றும் இரு தரப்பு வாதங்களையும் புரிந்துகொள்ள ஒரு முக்கியமான வரலாற்று ஆவணமாகத் திகழ்கிறது. இந்த நிகழ்வுகள், 19-ஆம் நூற்றாண்டு தென்னிந்தியாவில் ஏற்பட்ட சமூக மறுமலர்ச்சியின் ஒரு முக்கிய அத்தியாயமாகும்.