பேராயர் அசரியாவின் வாழ்விலிருந்து இன்றைய திருச்சபைக்கு எழும் சவால்கள்: ஒரு மீள்பார்வை
 

வரலாற்றின் பக்கங்களில் சிலருடைய வாழ்க்கை வெறும் சரித்திரமாக நின்றுவிடுகிறது; சிலருடைய வாழ்க்கை மட்டுமே சரித்திரத்தையே கேள்வி கேட்கும் சவாலாக மாறுகிறது. இந்தியத் திருச்சபையின் வானில் ஒரு துருவ நட்சத்திரமாக ஒளிர்ந்த பேராயர் வேதநாயகம் சாமுவேல் அசரியா அவர்களின் வாழ்க்கை, நாம் இன்று பெருமையுடன் நினைவுகூர வேண்டிய ஒரு கடந்த கால நிகழ்வு மட்டுமல்ல; அது நம்முடைய இன்றைய கிறிஸ்தவ வாழ்வையும், திருச்சபையின் நிலையையும் சுயபரிசோதனை செய்யத் தூண்டும் ஒரு நிகழ்கால சவால். அசரியாவின் வாழ்வை ஆவணப்படுத்துவதோடு மட்டுமல்லாமல், இன்றைய திருச்சபைகளுக்கு ஐந்து பெரும் சவால்களை மௌனமாக முன்வைக்கிறது.

 

தணியாத சுவிசேஷப் பசி (A Challenge of Evangelistic Zeal)

 

தேசிய விடுதலைப் போராட்டம் உச்சத்தில் இருந்த காலகட்டத்தில், அசரியா ஒரு அரசியல் தலைவராக அல்ல, ஒரு சுவிசேஷகராகவே தன்னை அடையாளப்படுத்திக் கொண்டார். இந்திய கிறிஸ்தவர்களிடையே காணப்பட்ட "சுவிசேஷப் பணியில் ஆர்வமின்மையைக் கண்டு மனமுடைந்தே" (distressed by the lack of missionary zeal among Indian Christians), அவர் இந்திய மிஷனரி சங்கம் (IMS) மற்றும் தேசிய மிஷனரி சங்கம் (NMS) போன்ற சுதேசி இயக்கங்களைத் தொடங்கினார்.¹ அவருக்கு, இந்திய தேசியவாதத்தை விட உள்ளூர் சுவிசேஷப் பணியே முதன்மையானதாக இருந்தது.

 

• இன்றைய சவால்: நமது சபைகளிலும், மறைமாவட்டங்களிலும் அந்த சுவிசேஷப் பசி இன்று இருக்கிறதா? நம்முடைய முதன்மை நோக்கம் ஆத்தும ஆதாயமாக இருக்கிறதா, அல்லது திருச்சபை நிர்வாகம், கட்டிடம் கட்டுதல், அதிகாரப் போட்டிகள் என மற்ற காரியங்களில் நம் கவனம் சிதறிவிட்டதா? அசரியாவைப் போல, "இயேசுவைக் குறித்து அறியாத மக்களுக்கு நாம் கடன்பட்டிருக்கிறோம்" என்ற தாகம் நம்மிடம் உள்ளதா?

 

உண்மையான சுதேசி மனப்பான்மை (A Challenge of Authentic Indigenization)

 

பேராயராகப் பொறுப்பேற்கவிருந்த அசரியாவுக்கு, மேலைநாட்டுப் பாணியில் உடை அணிய வேண்டுமா அல்லது இந்தியப் பாணியில் தலைப்பாகை அணிய வேண்டுமா என்ற விவாதம் எழுந்தபோது, அவர் இரண்டு உச்சநிலைகளைத் தவிர்த்தார். மேலைநாட்டினர் எதிர்பார்த்த பகட்டான இந்திய உடை அவருக்கு அந்நியமாகத் தெரிந்தது; அதே நேரம், தனது எளிமையான அடையாளம் இழக்க அவர் விரும்பவில்லை.² அவர் டொர்னக்கல்லில் கட்டிய பேராலயம், இந்து, இஸ்லாமிய, கிறிஸ்தவ கட்டிடக்கலைகளின் கலவையாக, இந்திய மண்ணில் கிறிஸ்தவம் வேரூன்றியதன் அடையாளமாக நின்றது.

 

• இன்றைய சவால்: இன்று நாம் 'சுதேசி' என்று எதைக் கருதுகிறோம்? ஆராதனையில் சில உள்ளூர் இசைக்கருவிகளைச் சேர்ப்பது மட்டும்தானா? அல்லது, அசரியாவைப் போல, சாதி போன்ற சமூகத்தின் ஆழமான புண்களைக் குணமாக்கி, கிறிஸ்தவ அன்பை நம் கலாச்சாரத்தின் இதயத்தில் விதைப்பதா? நமது சுதேசி முயற்சி, வெளிப்புற வடிவங்களில் முடிகிறதா அல்லது உள்ளத்தின் மாற்றத்தில் தொடங்குகிறதா?

 

சாதியை எதிர்கொள்ளுதல் (A Challenge to Confront Caste)

 

அசரியாவுக்கு, சாதி என்பது ஒரு சமூகப் பிரச்சினை மட்டுமல்ல, அது ஒரு "சாபம்" (cursed caste system). அது கிறிஸ்தவ ஐக்கியத்திற்கு முற்றிலும் எதிரானது. மாலா, மாதிகா எனப் பிரிந்து கிடந்த ஒடுக்கப்பட்ட சமூகங்களை ஒரே திருச்சபைக்குள் கொண்டுவர அவர் அயராது பாடுபட்டார். வெவ்வேறு சாதியினர் ஒரே கிண்ணத்தில் நற்கருணை வாங்குவதையும், ஒரே பள்ளியில் படிப்பதையும் அவர் உறுதி செய்தார். பிரிவினைகள் கிறிஸ்துவுக்குள் இல்லை என்பதை அவர் வாழ்ந்து காட்டினார்.³

 

• இன்றைய சவால்: நூறு ஆண்டுகளுக்குப் பிறகு, நமது திருச்சபைகளின் நிலை என்ன? சாதி என்னும் சாபத்தை நாம் வேரோடு களைந்துவிட்டோமா? திருச்சபைத் தேர்தல்களிலும், திருமண உறவுகளிலும், சபை நிர்வாகத்திலும் சாதியின் நிழல் இன்றும் படிந்திருக்கவில்லையா? அசரியாவின் வாழ்க்கை, "கிறிஸ்துவுக்குள் அனைவரும் ஒன்றே" என்ற வார்த்தையை வெறும் மேடைப் பிரசங்கமாக அல்ல, சபை வாழ்க்கையின் அஸ்திவாரமாகக் கொள்ள வேண்டும் என நமக்கு அறைகூவல் விடுக்கிறது.

 

பிரிவினைகளைக் கடந்த ஒற்றுமை (A Challenge for Ecumenical Unity)

 

அசரியா, திருச்சபைப் பிரிவினைகளை ஒரு "பாவம் மற்றும் அவமானம்" (a sin and a scandal) எனக் கண்டார்.⁴ கிறிஸ்தவர்கள் தங்களுக்குள் பிரிந்து கிடப்பது, கிறிஸ்துவை அறியாத மக்களுக்கு முன்பாக நாம் வைக்கும் தவறான சாட்சி என்பதை ஆழமாக உணர்ந்திருந்தார். இதனால்தான், தென்னிந்திய திருச்சபை (CSI) என்ற மாபெரும் ஒற்றுமை இயக்கம் உருவாவதற்கான அடித்தளத்தை இட்டவர்களில் முதன்மையானவராக இருந்தார்.

 

• இன்றைய சவால்: இன்று நம்மிடையே அந்த ஒற்றுமைக்கான தாகம் இருக்கிறதா? ஒரே கிராமத்தில் வெவ்வேறு கிறிஸ்தவப் பிரிவுகள் தங்களுக்குள் போட்டியிடுவதும், ஒரு சபையிலிருந்து ஆட்களை இழுப்பதும் அசரியாவின் தியாக முழு ஊழியத்திற்கு நாம் செய்யும் மரியாதைதானா? நமது பிரிவினைகள் தேவனுக்கு முன்பாக ஒரு பாவமும் அவமானமும் இல்லையா?

 

அரசியல் வெளியில் தைரியமான சாட்சி (A Challenge of Courageous Public Witness)

 

மகாத்மா காந்தியின் நிழலில் வாழ்ந்தாலும், அசரியா அவரது நிழலாக இருக்கவில்லை. வகுப்புவாத இட ஒதுக்கீட்டை (Communal Award) எதிர்ப்பதில் காந்தியுடன் கைகோர்த்தார். ஆனால், மதமாற்றம் என்பது ஒவ்வொருவரின் தனிப்பட்ட உரிமை என்றும், அது இந்தியாவின் ஆன்மீக வளர்ச்சிக்கு அவசியம் என்றும் காந்தியிடமே துணிச்சலாக வாதிட்டார். அவர் ஒருபோதும் தனது கிறிஸ்தவ சாட்சியை அரசியல் ஆதாயங்களுக்காக சமரசம் செய்துகொள்ளவில்லை.⁵

 

• இன்றைய சவால்: இன்றைய அரசியல் மற்றும் சமூகச் சூழலில், திருச்சபை தனது தீர்க்கதரிசனக் குரலை ஒலிக்கிறதா? நாம் அதிகாரத்தில் உள்ளவர்களுக்கு அஞ்சி உண்மையை மறைக்கிறோமா? அல்லது, அசரியாவைப் போல, அன்போடும் ஆனால் அதே சமயம் அசைக்க முடியாத உறுதியோடும் கிறிஸ்தவ விழுமியங்களுக்காக நிற்கிறோமா?

 

முடிவுரை

 

பேராயர் அசரியா, நமக்கு ஒரு வசதியான சரித்திர நாயகன் அல்ல. அவர் நமது மனசாட்சியை உலுக்கும் ஒரு சவால். அவரது வாழ்க்கை, வெறும் கொண்டாட்டத்திற்கானதல்ல, நம்மை நாமே எடைபோட்டுப் பார்ப்பதற்கான ஒரு உரைகல். இந்த நூலின் பக்கங்களிலிருந்து எழும் அவரது வாழ்க்கை வரலாறு, நம்மிடம் கேட்கும் கேள்விகள் ஏராளம். அந்த சவால்களை எதிர்கொள்ள இன்றைய திருச்சபை தயாராக இருக்கிறதா என்பதே நம்முன் நிற்கும் மில்லியன் டாலர் கேள்வி.