தரங்கம்பாடி மிஷனின் அதிகாரப்பூர்வ வரலாறு, 1706ஆம் ஆண்டில் சீகன்பால்க்கின் வருகையுடன் தொடங்குவதாகவே பரவலாக அறியப்படுகிறது. ஆனால், அந்த வரலாற்றுக்கு சில தசாப்தங்களுக்கு முன்பே, ஒரு டேனிஷ் பாதிரியார், இந்திய மண்ணில் சுவிசேஷத்தின் விதைகளைத் தூவ முயன்றார். அவர்தான் ஜேக்கப் வார்ம். டென்மார்க்கில் ஒரு துணிச்சல் மிக்க கவிஞராகவும், ஆட்சியாளர்களை விமர்சித்த ஒரு சமூக சீர்திருத்தவாதியாகவும் விளங்கிய அவர், தனது செயல்களுக்காகத் தாய்நாட்டிலிருந்து நாடு கடத்தப்பட்டு, தரங்கம்பாடிக்கு அனுப்பப்பட்டார். இங்கு, அவர் உள்ளூர் மக்களிடையே பணியாற்ற முயன்று, தனது கல்லறைக் கல்லில் "இந்தியாவின் டேனிஷ் அப்போஸ்தலர்" (the Danish Apostle of India) என்ற பட்டத்தைப் பெற்றார். இருப்பினும், அவருடைய வாழ்க்கை முரண்பாடுகள் நிறைந்தது. அவருடைய பணி, தெளிவற்ற பதிவுகளால் சூழப்பட்டுள்ளது.
ஜேக்கப் வார்மின் இந்தியப் பணிகளைப் புரிந்துகொள்ள, அவருடைய டென்மார்க் வாழ்க்கையை அறிவது அவசியம். ஏனெனில், அவர் ஒரு மிஷனரியாகத் தேர்ந்தெடுக்கப்பட்டு அனுப்பப்படவில்லை; மாறாக, ஒரு கைதியாக நாடு கடத்தப்பட்டார்.
("...அவர் தனது உயிருடன் தப்பினார். ஆனால், தரங்கம்பாடிக்குப் புறப்பட்ட முதல் கப்பலில் அவர் நாடு கடத்தப்பட்டார்..." "...he escaped with his life, but was transported in the first ship that sailed for Tranquebar...")
இவ்வாறு, ஒரு சமூகப் போராளியாக டென்மார்க்கில் முத்திரை பதிக்கப்பட்ட ஜேக்கப் வார்ம், தனது விருப்பமின்றி, ஒரு புதிய கண்டத்திற்கு, ஒரு புதிய வாழ்க்கைக்குத் தள்ளப்பட்டார்.
ஜேக்கப் வார்ம் தரங்கம்பாடிக்கு வந்த ஆண்டு துல்லியமாகக் குறிப்பிடப்படவில்லை. ஆனால், அவர் 1680களின் முற்பகுதியில் வந்திருக்க வேண்டும். இங்கு அவர் ஆற்றிய பணிகள் குறித்த பதிவுகள், பெரும்பாலும் செவிவழிச் செய்திகளாகவும், தெளிவற்ற குறிப்புகளாகவுமே உள்ளன.
("தரங்கம்பாடியில், அஞ்ஞானிகளின் மனமாற்றத்திற்காக அவர் என்ன செய்தார் என்பதை உறுதியாகச் சொல்வது எளிதல்ல." "It is not easy to say what he did in Tranquebar for the conversion of the heathen.")
இருப்பினும், அவரைப் பற்றிப் பரவியிருந்த சில செவிவழி செய்திகளை நமக்கு கிடைகின்றன:
"இந்தியாவின் டேனிஷ் அப்போஸ்தலர்":
இந்தச் செய்திகளின் அடிப்படையில்தான், அவருடைய மரணத்திற்குப் பிறகு, அவருடைய கல்லறைக் கல்லில், அவர் "இந்தியாவின் டேனிஷ் அப்போஸ்தலர்" (the Danish Apostle of India) என்று பொறிக்கப்பட்டார்.
("இந்தக் கல்லறைக் கல்வெட்டு இவ்வாறு கூறுகிறது: '...இந்தியாவின் டேனிஷ் அப்போஸ்தலர், மாஜிஸ்டர் ஜேக்கப் வார்ம்...'" "This Epitaph runs thus: '...the Danish apostle of India, Magister Jacob Worm...'")
இந்தச் பட்டம், அவர் ஒரு முன்னோடி என்ற அங்கீகாரத்தை அளிக்கிறது. சீகன்பால்க் வருவதற்கு முன்பே, ஒரு டேனிஷ் பாதிரியார், உள்ளூர் மக்களிடையே பணியாற்ற முயன்றார் என்ற வரலாற்று முக்கியத்துவத்தை இது குறிக்கிறது.
ஜேக்கப் வார்ம் "அப்போஸ்தலர்" என்று அழைக்கப்பட்டாலும், அவருடைய பணிகளின் தாக்கம் ஏன் நிலைக்கவில்லை என்ற கேள்வியை ஃபெங்கர் அவரது நூலில் எழுப்புகிறார்.
("அது எப்படி இருந்தாலும், பிற்காலத்தில், அவருடைய விவிலிய மொழிபெயர்ப்பின் ஒரு தடயமோ, அல்லது அவரால் நிறுவப்பட்ட ஒரு திருச்சபையோ எதுவும் மிச்சமில்லை.. அதனால், அவர் தனது கல்லறைக் கல்வெட்டில் 'இந்தியாவின் டேனிஷ் அப்போஸ்தலர்' என்று அழைக்கப்படுவது மிகவும் பொருத்தமற்றது." "Be that as it may, not a trace remained in after years of his translation of the Bible, nor of any congregation founded by him, so that he is very improperly called the Danish Apostle of India in his Epitaph.")
வார்மின் பணி நிலைக்காததற்கான காரணங்களாகப் பின்வருவனவற்றைக் கருதலாம்:
ஜேக்கப் வார்மின் காலத்தைப் பற்றிப் பேசும்போது, ஃபெங்கர், அக்காலத்தில் நிலவிய ஒரு விரும்பத்தகாத பழக்கத்தையும் பதிவு செய்கிறார். இது, மிஷன் பணி தொடங்குவதற்கு முன்பு, தரங்கம்பாடியில் ஆன்மீகப் பணியின் மீது உண்மையான அக்கறை இல்லை என்பதற்கான ஒரு சான்றாகும்.
("...தரங்கம்பாடியில் உள்ள டேனியர்களுக்கும், வங்காளத்தில் உள்ள அவர்களின் அண்டை நாட்டவருக்கும் இடையே நடந்த நீண்ட போரின்போது... எதிரிக் கப்பல்களின் மாலுமிகளை அடிமைகளாகப் பிடித்து, அவர்களுக்கு ஞானஸ்நானம் கொடுத்து, பின்னர் அவர்களை 5 முதல் 10 பியாஸ்டர்கள் விலைக்கு விற்பது அவர்களின் வழக்கமாக இருந்தது. இந்தத் தகுதியற்ற வர்த்தகம், கிழக்கில் டேனிஷ் மரியாதைக்கு ஒரு கறையாகும்..." "...during the long war between the Danes in Tranquebar and their neighbours in Bengal... it was their custom to take the crews of the privateers as slaves, to baptize them and sell them at a price varying from 5 to 10 piasters. This unworthy commerce is a stain on the Danish honour in the East...")
இந்தச் செயல், டேனிஷ் அரசாங்கத்தின் அதிகாரப்பூர்வ கொள்கையாக இல்லாவிட்டாலும், அக்காலகட்டத்தில் இருந்த சிலரின் மனப்பான்மையைப் பிரதிபலிக்கிறது. ஞானஸ்நானம் என்பது, ஒரு ஆன்மீக மாற்றமாகக் கருதப்படாமல், ஒரு பொருளின் மதிப்பைச் சற்று அதிகரிப்பதற்கான ஒரு சடங்காகப் பயன்படுத்தப்பட்டது. இது, ஜேக்கப் வார்ம் போன்ற தனிநபர்களின் முயற்சிகளுக்கு மத்தியில், அக்காலகட்டத்தின் பொதுவான ஆன்மீக வறட்சியைக் காட்டுகிறது.
நூலில் உள்ள குறிப்பு இதோ:
"இந்தக் கல்லறைக் கல்வெட்டு இவ்வாறு கூறுகிறது: 'சத்தியத்தை நேசிப்பவரும், தீமையின் எதிரியும், தன் தாய்நாட்டின் தீர்க்கதரிசியும், இந்தியாவின் டேனிஷ் அப்போஸ்தலருமான, மாஜிஸ்டர் ஜேக்கப் வார்ம்... வஞ்சிக்க அறியாதவரும், ஆனால் பாவத்தையும் தீமையையும் தண்டிக்க நன்கு அறிந்தவரும், தவறியவர்களுக்கும் அவிசுவாசிகளுக்கும் தனது பேனாவாலும் வாயாலும் போதித்தவருமான அவர், சத்தியத்தின் பொருட்டு இந்த இடத்தில் ஓய்வெடுக்கிறார்...'": "This Epitaph runs thus : 'The lover of truth, the enemy of vice, the prophet of his fatherland, the Danish apostle of India, Magister Jacob Worm, who knew not how to deceive, but knew well how to punish sin and vice, who taught the erring and the unbelieving both by his pen and by his mouth, rests in this place for the truth's sake...'"
முடிவு மற்றும் ஆய்வு:
முடிவுரை
ஜேக்கப் வார்மின் கதை, முரண்பாடுகள் நிறைந்த ஒரு புதிராகும். அவர் டென்மார்க்கில் ஒரு புரட்சியாளர்; தரங்கம்பாடியில் ஒரு முன்னோடி. அவர் "அப்போஸ்தலர்" என்று அழைக்கப்பட்டாலும், அவருடைய பணி நிலைக்கவில்லை. அவர் ஒரு தனி மனிதனாக, அமைப்பு ரீதியான ஆதரவின்றி, ஒரு பாதகமான சூழலில் பணியாற்ற முயன்றார். அவருடைய முயற்சிகள் முழுமையாக வெற்றி பெறாமல் போயிருக்கலாம். ஆனால், சீகன்பால்க் வருவதற்கு முன்பே, ஒரு டேனிஷ் பாதிரியார், இந்திய மக்களின் ஆன்மீகத் தேவைகளைப் பற்றிச் சிந்தித்தார் என்பது ஒரு முக்கியமான வரலாற்றுப் பதிவாகும். அவருடைய கதை, தரங்கம்பாடி மிஷனின் பிரகாசமான அத்தியாயங்களுக்கு ஒரு இருண்ட, ஆனால் அவசியமான முன்னுரையாக அமைகிறது. அது, முறையான திட்டமிடலும், தொடர்ச்சியான ஆதரவும் இல்லாமல், தனிப்பட்ட முயற்சிகள் எப்படி வரலாற்றில் கரைந்து போகும் என்பதற்கான ஒரு பாடமாகும்.
அடிக்குறிப்புகள்
¹ Fenger, J. Ferd., History of the Tranquebar Mission, Tranquebar: Evangelical Lutheran Mission Press, 1863, p. 20.
² Ibid., p. 20.
³ Ibid., p. 23.
⁴ Ibid., p. 24.
⁵ Ibid., p. 24.