தரங்கம்பாடி மிஷனின் முதல் தலைமுறைத் தலைவர்களான சீகன்பால்க் மற்றும் கிரண்டலரின் அடுத்தடுத்த மரணங்கள், அந்த இளம் இயக்கத்தை ஒரு பெரும் வெற்றிடத்திற்கும், நிச்சயமற்ற நிலைக்கும் தள்ளியபோது, அந்தப் பெரும் பொறுப்பைத் தனது தோள்களில் தாங்கியவர் பெஞ்சமின் ஷூல்ஸ். அவர், தனது முன்னோடிகளைப் போல ஆழமான இறையியல் அறிஞராகவோ, கவர்ச்சிகரமான தலைவராகவோ இல்லாவிட்டாலும், அவர் ஒரு அசாத்தியமான மொழியியல் திறமையும், தளராத விடாமுயற்சியும், மிஷனை புதிய எல்லைகளுக்கு விரிவுபடுத்தும் துணிவும் கொண்ட ஒரு தனித்துவமான மிஷனரியாக விளங்கினார். சீகன்பால்க் தொடங்கிவைத்த விவிலிய மொழிபெயர்ப்புப் பணியை நிறைவு செய்து, தமிழ் மொழிக்கு முழுமையான விவிலியத்தை வழங்கிய பெருமை அவரையே சாரும். மேலும், தமிழோடு நின்றுவிடாமல், தெலுங்கு, இந்துஸ்தானி எனப் பல மொழிகளில் தனது பணித்தளத்தை விரிவுபடுத்தி, தரங்கம்பாடி மிஷனை சென்னை வரை கொண்டு சென்றார்.

 

 

1. தலைமைப் பொறுப்பும், மொழியியல் திறமையும்

 

1720ஆம் ஆண்டில், கிரண்டலரின் மரணத்திற்குப் பிறகு, தரங்கம்பாடி மிஷனின் தலைமைப் பொறுப்பு, ஒப்பீட்டளவில் ஒரு புதியவரான பெஞ்சமின் ஷூல்ஸின் கைகளுக்கு வந்தது. 1689ஆம் ஆண்டில் பிராண்டன்பர்க்கில் பிறந்த ஷூல்ஸ், 1719ஆம் ஆண்டு ஜூலை 25ஆம் தேதிதான் இந்தியாவிற்கு (சென்னைக்கு) வந்திருந்தார். அவர் ஒரு மிகத் திறமையான மொழியியலாளர் என்பதை நிரூபிக்க அதிக காலம் எடுக்கவில்லை.

 

"அதே மாதத்தில் (ஏப்ரல், 1720), ஷூல்ஸ் முதல் முறையாகத் தமிழில் பிரசங்கம் செய்தார். மேலும், அவர் அதில் மிகவும் முன்னேறி, விரைவில் அவர் அதைப் பற்றி முழுமையாகப் தெரிந்துகொண்டார்." ("In that very month (April, 1720) Schultze preached in Tamil for the first time, and he made such progress that he was soon quite familiar with it.")

 

அவர் தலைமைப் பொறுப்பேற்ற அடுத்த மாதமே, தமிழில் பிரசங்கம் செய்யும் அளவிற்கு அவர் மொழியில் தேர்ச்சி பெற்றிருந்தார் என்பது, அவருடைய அசாதாரணமான கற்றல் திறனுக்குச் சான்றாகும். இந்த மொழியியல் திறமையே, அவருடைய பிற்கால சாதனைகளுக்கு அடித்தளமாக அமைந்தது.

 

2. வரலாற்றுச் சாதனை: விவிலிய மொழிபெயர்ப்பை நிறைவு செய்தல்

 

பெஞ்சமின் ஷூல்ஸின் மிக முக்கியமான மற்றும் வரலாற்றுச் சிறப்புமிக்க பங்களிப்பு, சீகன்பால்க் தொடங்கிவைத்த பழைய ஏற்பாட்டின் தமிழ் மொழிபெயர்ப்புப் பணியை நிறைவு செய்ததாகும். சீகன்பால்க், ரூத் புத்தகம் வரை மொழிபெயர்த்திருந்த நிலையில், மீதமுள்ள பெரும் பணியை ஷூல்ஸ் எடுத்துக்கொண்டது.

 

• பணித் தொடக்கம் (1723): அவர் இந்தப் பணியை 1723ஆம் ஆண்டில் தொடங்கினார். அவர் பின்பற்றிய மொழிபெயர்ப்பு முறை மிகவும் கவனமானது மற்றும் கூட்டு முயற்சி சார்ந்தது.

 

"1723ஆம் ஆண்டில், ஷூல்ஸ், சீகன்பால்க்கின் விவிலிய மொழிபெயர்ப்பின் தொடர்ச்சியைத் தொடங்கினார்... அவர் எபிரேய விவிலியத்தை எடுத்து, ஒரு வசனத்தை முழுமையாக வாசிப்பார். அதை முழுமையாகப் புரிந்துகொண்ட பிறகு, அதைத் தனது தமிழ் எழுத்தரிடம் திரும்பச் சொல்வார்... ஷூல்ஸ் அந்த வசனத்தை எழுதுவதற்காகச் சொல்லுவார்... மேலும், கற்றறிந்த ஒரு பிராமணரும் உடனிருந்தார். கடினமான பகுதிகளில் அவருடைய ஆலோசனையைக் கேட்பதற்காக, ஷூல்ஸ் அவரைத் தனது சேவைக்கு அமர்த்தியிருந்தார்." ("In the year 1723 Schultze began the continuation of Ziegenbalg’s translation of the Bible... He took the Hebrew Bible and read a verse through; when he was certain that he understood it thoroughly, he repeated it to his writer in Tamil... Schultze dictated the verse for writing down... There was also a learned Brahmin present, whom he had taken into his service in order to ask his advice in difficult passages...")

 

• நிறைவு செய்தல் (1725-1728): இந்தக் கடினமான உழைப்பின் பயனாக, அவர் 1725ஆம் ஆண்டிற்குள், பழைய ஏற்பாடு மற்றும் அப்போகிரிபா (அதிகாரப்பூர்வ பட்டியலில் சேர்க்கப்படவில்லை)  உட்பட முழு மொழிபெயர்ப்பையும் முடித்தார். சங்கீத புத்தகம் 1724ஆம் ஆண்டில் அச்சிடப்பட்டது. இறுதியாக, 1728ஆம் ஆண்டில், முழு தமிழ் விவிலியமும் அச்சிடப்பட்டது.

 

"...1725ஆம் ஆண்டில், அவர் அப்போகிரிபா உட்பட முழுப் பகுதியையும் முடித்திருந்தார். தாவீதின் சங்கீதங்கள் 1724ல் அச்சிடப்பட்டன. மீதமுள்ள புத்தகங்களிலும் அவர்கள் நல்ல முன்னேற்றம் கண்டதால், 1728ல் முழு விவிலியமும் தமிழில் அச்சிடப்பட்டது." ( "...in the year 1725, he had completed the whole, including the Apocrypha. The Psalms of David were printed in 1724, and they made such good progress with the remaining books that in 1728 the whole Bible was printed in Tamil.")

 

இந்தச் சாதனை, தமிழ் மொழியை, முழுமையான விவிலியத்தைக் கொண்ட முதல் இந்திய மொழி என்ற பெருமைக்கு உயர்த்தியது. இது, தமிழ் கிறிஸ்தவ இலக்கியத்தின் ஒரு மைல்கல் மட்டுமல்ல, தமிழ் மொழி வளர்ச்சியின் ஒரு முக்கியத் திருப்புமுனையாகும்.

 

3. விரிந்த பணித்தளம்: பிற மொழிப் பணிகளும், மிஷன் விரிவாக்கமும்

 

 

பெஞ்சமின் ஷூல்ஸின் பார்வை, தமிழோடு மட்டும் நின்றுவிடவில்லை. அவர் தென்னிந்தியாவின் பிற முக்கிய மொழிகளிலும் தனது கவனத்தைச் செலுத்தினார்.

 

• தெலுங்கு மற்றும் இந்துஸ்தானி பணிகள்: அவர் சென்னைக்குச் சென்ற பிறகு, அங்கு தெலுங்கு ("ஜென்டூ" என்றும் அழைக்கப்பட்டது) மற்றும் இந்துஸ்தானி (உருது) மொழிகளைக் கற்றுக்கொண்டார்.

 

"சென்னையில், தெலுங்கு கற்றுக்கொள்வது அவசியம் என்பதை அவர் விரைவில் உணர்ந்துகொண்டார்... ஒரு தெலுங்கு பிராமணரின் உதவியுடன், அவர் அந்த மொழியில் விரைவான முன்னேற்றம் கண்டு, சிறிய ஞான உபதேசத்தை மொழிபெயர்க்கத் தொடங்கினார். 1727க்கும் 1732க்கும் இடையில், அவர் முதலில் புதிய ஏற்பாட்டையும், பின்னர் முழு விவிலியத்தையும் மொழிபெயர்த்தார்... 1739ஆம் ஆண்டில், மூன்றாவது இந்திய மொழியான இந்துஸ்தானியில் அவர் தீவிரமாகப் பணியாற்றத் தொடங்கினார்." ("He soon perceived that in Madras it would be necessary for him to learn Telugu... With the help of a Telugu Brahmin, he soon made such progress in the language, that he began to translate the short Catechism, and between the years 1727 and 1732, he had translated first the New Testament and then the whole Bible... he set earnestly to work in 1739 on the third Indian language, the Hindustani...")

 

• சென்னை மிஷன் உருவாக்கம் (1728): ஷூல்ஸின் காலத்தில், தரங்கம்பாடி மிஷனின் பணி, அதன் புவியியல் எல்லையைத் தாண்டி விரிவடைந்தது. அவர், தரங்கம்பாடியில் நிலவிய சில கருத்து வேறுபாடுகளால், ஒரு புதிய பணித்தளத்தைத் தேடினார்.

 

"...அவர் கடுமையாக நோய்வாய்ப்பட்டார், ஆனால் 14 நாட்களில் குணமடைந்து, மற்ற மிஷனரிகளின் சம்மதத்தைப் பெற்று, சென்னையில் தனது இருப்பிடத்தை அமைக்கத் தீர்மானித்தார்." "...he was taken seriously ill, but recovered in 14 days, and determined to fix his residence in Madras, having obtained the consent of the other Missionaries..."

 

1728ஆம் ஆண்டில், அவர் சென்னையில் ஒரு மிஷன் கிளையை நிறுவினார். இதுவே தரங்கம்பாடி மிஷனின் முதல் அதிகாரப்பூர்வமான கிளை நிலையமாகும். இந்தச் சென்னை மிஷன், பிற்காலத்தில் ஆங்கிலேய மிஷன் சங்கங்களின் பணிகளுக்கு ஒரு முக்கிய மையமாக மாறியது. 1728 முதல் 1730க்குள், அவர் சென்னையில் 200க்கும் மேற்பட்ட உறுப்பினர்களைக் கொண்ட ஒரு திருச்சபையை உருவாக்கினார்.

 

4. சவால்களும், கருத்து வேறுபாடுகளும்

 

ஷூல்ஸின் பணித்திறனும், சாதனைகளும் மகத்தானவை என்றாலும், அவருடைய காலத்தில் மிஷன் சில உள் முரண்பாடுகளையும் சந்தித்தது. அவருடைய வேகமான, தன்னிச்சையான செயல்பாட்டு முறை, மற்ற மிஷனரிகளுடன் கருத்து வேறுபாடுகளை ஏற்படுத்தியது.

 

"ஷூல்ஸால், ஒரு இடத்தில் இருந்ததை விட மற்றொரு இடத்தில் தனது சக ஊழியர்களுடன் சிறப்பாக ஒத்துப்போக முடியவில்லை... அவர் ஆழமானவராக இருப்பதை விட, சுறுசுறுப்பும், விடாமுயற்சியும் கொண்டவராக இருந்தார். ஆனால், அறிவில் அவர் தனது சக ஊழியர்களை விட மிகவும் உயர்ந்திருந்தார். அவர்களால் அவருடைய தனித்தன்மைகளைப் புரிந்துகொள்ள முடியவில்லை. அதனால், அவர்கள் அவர் மீது அதிருப்தி கொண்டு, பிரிந்து செல்வதைத் தவிர வேறு வழியில்லை என்ற நிலை ஏற்பட்டது." ("Schultze could not agree any better with his colleagues in one place than in another... he was rather spirited and diligent than substantial; but in mind he was far above his colleagues, who could not enter into his peculiarities and were so discontented with him that there was nothing to do but to part.")

 

இந்தக் கருத்து வேறுபாடுகளே, அவர் தரங்கம்பாடியை விட்டு சென்னைக்குச் செல்ல ஒரு முக்கியக் காரணமாக அமைந்தது. சென்னையில் அவருடன் பணியாற்றுவதற்காக அனுப்பப்பட்ட சார்டோரியஸ் (Sartorius) மற்றும் கெய்ஸ்டர் (Geister) ஆகியோருடனும் அவரால் ஒத்துப்போக முடியவில்லை. அவர்கள், 1737ஆம் ஆண்டில், கடலூரில் ஒரு புதிய மிஷனைத் தொடங்கினர்.

 

முடிவுரை

 

 

பெஞ்சமின் ஷூல்ஸின் 24 ஆண்டுகால இந்தியப் பணி (1719-1743), தரங்கம்பாடி மிஷனின் வரலாற்றில் ஒரு விரிவாக்க அத்தியாயமாகும். அவர், சீகன்பால்க் விட்டுச் சென்ற பணியை நிறைவு செய்த ஒரு தொடர் வீரராகவும், மிஷனை புதிய மொழிகளுக்கும், புதிய இடங்களுக்கும் கொண்டு சென்ற ஒரு முன்னோடியாகவும் திகழ்ந்தார். அவருடைய மொழியியல் சாதனைகள், குறிப்பாக முழுமையான தமிழ் விவிலியத்தை அச்சிட்டது, தென்னிந்திய கிறிஸ்தவ வரலாற்றில் அழியாத இடத்தைப் பெற்றுள்ளது. அவருடைய தனிப்பட்ட குணாதிசயங்களால் சில உள் முரண்பாடுகள் ஏற்பட்டபோதிலும், அவருடைய விடாமுயற்சியும், விசாலமான பார்வையும், தரங்கம்பாடி மிஷனை ஒரு உள்ளூர் இயக்கத்திலிருந்து, ஒரு பிராந்திய இயக்கமாக மாற்றுவதற்குப் பெரிதும் உதவின. ஷூல்ஸ், தரங்கம்பாடி மிஷனின் ஒரு சர்ச்சைக்குரிய, ஆனால் மறுக்க முடியாத ஒரு மாபெரும் மிஷனெரியாக வரலாற்றில் நிலைத்து நிற்கிறார்.

 

படங்கள் மற்றும் ஆதாரத் தகவல்:

திரு. மன்னா செல்வகுமார்

கிறிஸ்தவ மரபு ஆய்வாளர்

 

 

அடிக்குறிப்புகள்

¹ Fenger, J. Ferd., History of the Tranquebar Mission, Tranquebar: Evangelical Lutheran Mission Press, 1863, p. 143.
² Ibid., p. 144.
³ Ibid., p. 145.
⁴ Ibid., p. 153.
⁵ Ibid., p. 152.
⁶ Ibid., p. 154.